Joanna Pociask-Karteczka
Dzisiaj chcemy porozmawiać o Joanna Pociask-Karteczka. Jest to kwestia, która dotyczy nas wszystkich, ponieważ ma bezpośredni wpływ na nasze życie. Joanna Pociask-Karteczka to temat obecny na przestrzeni dziejów, wywołujący niekończące się debaty i refleksje, zarówno w środowisku akademickim, jak i w ogóle w społeczeństwie. Jest to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym, gdyż jego implikacje są różnorodne, a konsekwencje mogą być znaczące. Dlatego ważne jest, aby poświęcić czas i wysiłek na zrozumienie i analizę Joanna Pociask-Karteczka, aby podejmować świadome decyzje i przyczynić się do debaty na ten bardzo istotny temat.
| |
| Państwo działania | |
|---|---|
| Data i miejsce urodzenia | |
| profesor nauk o Ziemi | |
| Specjalność: hydrologia | |
| Alma Mater | |
| Doktorat |
1987 |
| Habilitacja |
16 grudnia 1996 – geografia |
| Profesura |
14 czerwca 2005 |
| Uczelnia | |
| Strona internetowa | |
Joanna Katarzyna Pociask-Karteczka (ur. 1958 w Słomnikach) – polska geograf, hydrolog, profesor nauk o Ziemi, popularyzator nauki, poetka.
Życiorys
W młodości próbowała wspinać się na Skałkach Twardowskiego. Ukończyła studia z geografii fizycznej w 1981 roku na Uniwersytecie Jagiellońskim. Brała udział w badaniach hydrologicznych na Spitsbergenie podczas dwóch ekspedycji w latach 1983–1984, weszła wówczas m.in. na górę Lidfjellet. Stopnień doktora uzyskała w 1987 roku na podstawie pracy Water circulation in the north-western part of Sörkappland - Spitsbergen. Habilitowała się 16 grudnia 1996 roku w dziedzinie nauk geograficznych (dyscyplina: geografia, specjalność: hydrografia) na podstawie pracy Założenia metodyczne regionalizacji hydrologicznej na przykładzie dorzecza górnej Wisły na Wydziale Biologii i Nauk o Ziemi Uniwersytetu Jagiellońskiego. 14 czerwca 2005 roku uzyskała tytuł profesora nauk o Ziemi. W 2019 roku odbyła podróż do Ziemi Ognistej. Podróżowała także na Alaskę, do Norwegii, Patagonii, Nowej Zelandii. Współpracowała z Klubem Artystyczno-Literackim Teatr Stygmator.
Pracuje jako profesor na Wydziale Geografii i Geologii Uniwersytetu Jagiellońskiego oraz w Zakładzie Hydrologii Instytutu Geografii i Gospodarki Przestrzennej Uniwersytetu Jagiellońskiego.
Członek Polskiej Akademii Umiejętności i Polskiej Akademii Nauk, Polskiego Towarzystwa Geograficznego (od 1978 roku; była przewodniczącą Komisji Hydrologicznej od 2007 do 2014 roku), Związku Literatów Polskich.
Została wyróżniona Złotą Odznaką Polskiego Towarzystwa Geograficznego (nr 791) w 2008 roku i Członkostwem Honorowym tegoż stowarzyszenia (2019).
Dorobek naukowy
Zajmowała się m.in. hydrologią Karpat i Wyżyny Krakowsko-Wieluńskiej. Napisała kilkaset tekstów (ponad 320 publikacji – stan na 2020 rok) z zakresu hydrologii i ochrony środowiska, w tym także teksty popularyzujące naukę. Publikowała artykuły naukowe m.in. w: „Georeview”, „Journal of Environmental Hydrology”, „Mountain Research and Development”.
Publikacje książkowe (wybór)
- Założenia metodyczne regionalizacji hydrologicznej na przykładzie dorzecza górnej Wisły (1995)
- Zlewnia. Właściwości i procesy (redaktor i współautorka; 2003, 2. wydanie 2006)
- Stan i perspektywy rozwoju turystyki w Tatrzańskim Parku Narodowym (redaktor i współautorka; 2007)
- Wody w parkach narodowych Polski (redaktor i współautorka; 2012)
- Morskie Oko – przyroda i człowiek (redaktor i współautorka; 2014) – wyróżnienie w kategorii Tatralia na Festiwalu Górskim im. Andrzeja Zawady (2015)
- Hydrologia Polski (redaktor i współautorka; 2017)
- Sustainable water resources management in high mountains in the Baltic Sea Region (redaktor, współautorka rozdziału; 2019)
Twórczość literacka
Recenzenci określają ją jako „poetkę natury”. W jej twórczości poetyckiej pojawiają się m.in. tematy związane z ekspedycjami naukowymi i podróżami, zwłaszcza tematyka górska, pojawiają się także motywy religijne. Jest zdania, że „opis poetycki jest uzupełnieniem opisu naukowego”. Co najmniej od lat 80. XX wieku pisze dzienniki.
Tomy poetyckie
- Na drugi brzeg (1996)
- Droga Krzyżowa (1997, 2013)
- Zostańcie (1999)
- Ocalenia (2005) – poemat
- Twarze z gór (2008)
- bez dotyku (2012)
- przebudzenie ewy (2018)
- Teksty zebrane (2023)
Przypisy
- ↑ a b c d e f g h Joanna Katarzyna Pociask-Karteczka, baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) .[martwy link]
- ↑ 48493555 , viaf.org .
- ↑ a b c d Antoni Jackowski, Laureaci Medalu Pamiątkowego 100-lecia Polskiego Towarzystwa Geograficznego – biografie osób, charakterystyka instytucji, Antoni Jackowski, Tomasz Wites (red.), Księga Wielkiego Jubileuszu : Polskie Towarzystwo Geograficzne 1918-2018, Kraków: Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej. Uniwersytet Jagielloński w Krakowie, 2020, s. 353, ISBN 978-83-64089-58-9, OCLC 1242416245 .
- ↑ a b c d e f g h Daga Bożek, „Wystarczy mieć góry w sercu” – Joanna Pociask-Karteczka | Polarniczki , 26 kwietnia 2021 (pol.).
- ↑ a b c d e f g h i j k l m Prof. dr hab. Joanna Pociask Karteczka, Uniwersytet Jagielloński. Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej. Zakład Hydrologii , www.hydro.geo.uj.edu.pl .
- ↑ a b c d e f g h i j k l m n Joanna Pociask-Karteczka, Krakowski Oddział Związku Literatów Polskich (ang.).
- ↑ Zakład Hydrologii, Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej, Uniwersytet Jagielloński , www.hydro.geo.uj.edu.pl (pol.).
- ↑ a b c Przyrodnik. Naukowiec z duszą artysty. Prof. dr hab Joanna Pociask-Karteczka, Polski Klub Ekologiczny Małopolska , 3 czerwca 2020 (pol.).
- ↑ Morskie Oko - przyroda i człowiek. , Księgarnia Podróżnika (pol.).
- ↑ Laureaci konkursu Książka Górska Roku 2015 im. Wawrzyńca Żuławskiego (pol.).