Kamienica Wikowicowska w Krakowie
W dzisiejszym świecie Kamienica Wikowicowska w Krakowie to kwestia, która nabrała dużego znaczenia w społeczeństwie. Od kilku lat Kamienica Wikowicowska w Krakowie stał się przedmiotem zainteresowania badaczy, firm i rządów, wywołując szeroką debatę na temat jego implikacji i konsekwencji. Znaczenie Kamienica Wikowicowska w Krakowie zostało odzwierciedlone w różnych obszarach, od polityki po technologię, kulturę i ekonomię. W tym artykule zostaną omówione różne podejścia i perspektywy dotyczące Kamienica Wikowicowska w Krakowie, w celu lepszego zrozumienia jego wpływu dzisiaj i w przyszłości.
 nr rej. A-214 z dnia 10.03.1966
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Grodzka 29 |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Krakowa  | |
 50°03′30,73″N 19°56′15,89″E/50,058536 19,937747
| |
Kamienica Wikowicowska (znana także jako Kamienica Lanierowa) – zabytkowa kamienica, zlokalizowana przy ulicy Grodzkiej na krakowskim Starym Mieście.
Historia kamienicy
Kamienica została wzniesiona w II połowie XIII wieku w miejscu zniwelowanego wału obronnego Okołu. Pod koniec XIV wieku była własnością Slosknechta. Pierwotnie jednotraktowa, w XV wieku została rozbudowana do typowego układu kamienicy krakowskiej z maciochem nad przechodem. Na początku XVII wieku przeszła przebudowę w stylu barokowym, z której zachowały się: portal, trzy kamienne filary międzyokienne, w tym jeden z gmerkiem złotnika D. Knipera i polichromowany strop belkowy. W latach 1628–1665 dom był własnością rodziny Lanierów. W 1720 po raz pierwszy pojawia się w źródłach nazwa Kamienica Wikowicowska. Budynek spłonął podczas wielkiego pożaru Krakowa w 1850. W 1856 został odbudowany według projektu Ignacego Hercoka jako trzypiętrowy z klasycystyczną fasadą. We wnętrzach zaprojektowany znany z ikonografii salon Lindquistów o barokowym wystroju, z licznymi antykami i obrazami. Na początku XX wieku w kamienicy znajdował się sklep jubilerski Wilhelma Krengla oraz siedziba Towarzystwa Ubezpieczeń na Życie „Resham”. 25 maja 1908 miał miejsce napad rabunkowy na sklep jubilerski, który odbił się szerokim echem w miejskiej prasie. Od 1910 budynek jest własnością komunalną.
10 marca 1966 kamienica została wpisana do rejestru zabytków. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków.
Przypisy
- ↑ Ryszard Burek (red. nacz.): Encyklopedia Krakowa. Kraków: PWN, 2000, s. 366.
- ↑ Ulica Grodzka – Przewodnik Kraków
- ↑ Właściciele w Krakowie. Od średniowiecza do czasów współczesnych. Rejon Okołu
- ↑ a b Gminna ewidencja zabytków Krakowa
- ↑ Rejestr zabytków nieruchomych miasta Krakowa