W kontekście Kamienica przy ulicy Grodzkiej 28/30 w Krakowie ważne jest podkreślenie znaczenia i znaczenia, jakie ten temat lub osoba ma w dzisiejszym społeczeństwie. Kamienica przy ulicy Grodzkiej 28/30 w Krakowie jest od dawna przedmiotem zainteresowania i debaty, a jego wpływ jest odczuwalny w różnych obszarach codziennego życia. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Kamienica przy ulicy Grodzkiej 28/30 w Krakowie, od jego historii i ewolucji, po wpływ na kulturę popularną i jego dzisiejsze znaczenie. Poprzez dogłębną analizę będziemy starali się lepiej zrozumieć znaczenie Kamienica przy ulicy Grodzkiej 28/30 w Krakowie i jego rolę we współczesnym społeczeństwie.
nr rej. A-414 z dnia 20 marca 1975 | |
Kamienica w 2024 | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Miejscowość | |
Adres |
ul. Grodzka 28 |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie | |
Położenie na mapie Polski | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego | |
Położenie na mapie Krakowa | |
50°03′31,63″N 19°56′17,21″E/50,058786 19,938114 |
Kamienica przy ulicy Grodzkiej 28 – zabytkowa kamienica, znajdująca się w Krakowie przy ulicy Grodzkiej 28, Starym Mieście.
W I połowie XIV wieku na miejscu obecnej kamienicy wzniesiono dwa gotyckie domy. Pierwszym notowanym w źródłach właścicielem kamienicy północnej (nr 28) był Andrzej Werzingi, zaś południowej (nr 30) płatnerz Nicolaus. Pierwszy dom nazywany był Kamienicą Książąt Łabędzkich i Kamienicą Protkowicowską, zaś drugi Kamienicą Gubinowską. Oba budynki spłonęły podczas wielkiego pożaru Krakowa w 1850 roku. Jeszcze w tym samym roku wzniesiono na ich miejscu, według projektu Piotra Barańskiego i Teofila Żebrawskiego, jeden budynek o podwójnym adresie. W 1927 został on przebudowany pod kierunkiem architekta Beniamina Torbego.
Na podworcu kamienicy w 1913 wybudowana została Synagoga Tignera. W 1931 przebudowano ją w stylu modernistycznym według projektu żydowskich architektów Izaaka Goldbergera oraz Izraela Messingera. Uroczyste otwarcie bożnicy miało miejsce w 1932 roku i funkcjonowała do 1939. Po II wojnie światowej oficyna była wykorzystywana jako magazyn, a następnie sala prób Miejskiego Teatru Muzycznego. Od lat 70. XX wieku jest w stanie ruiny. W 2024 roku ukończono remont kamienicy.