Kanał Jagielloński
W tym artykule zajmiemy się ekscytującym tematem Kanał Jagielloński, który wywołał duże zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Od swoich początków do chwili obecnej Kanał Jagielloński był przedmiotem badań i analiz, co pozwoliło nam uzyskać głębsze zrozumienie jego cech charakterystycznych i konsekwencji dla społeczeństwa. Idąc tym tropem, zbadamy różne aspekty związane ze Kanał Jagielloński, od jego wpływu na gospodarkę po wpływ na sferę społeczną i kulturową. Ponadto przeanalizujemy różne perspektywy i opinie wyrażone na temat Kanał Jagielloński, aby zaoferować wszechstronną i wzbogacającą wizję tego kontrowersyjnego tematu.
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Lata budowy | |
| Długość |
5,7 km |
| Początek | |
| Akwen | |
| współrzędne | |
| Koniec | |
| Akwen | |
| współrzędne | |
Położenie na mapie gminy wiejskiej Elbląg  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa warmińsko-mazurskiego  | |
Położenie na mapie powiatu elbląskiego  | |
Kanał Jagielloński (d. Kanał Krafulski, niem. Kraffohlkanal) – kanał żeglugowy łączący rzekę Elbląg z Nogatem, wybudowany w roku 1483, o długości 5,7 kilometra. Kanał jest najkrótszą wodną drogą śródlądową łączącą Elbląg (poprzez Nogat, Szkarpawę, śluzy Gdańską Głowę i Przegalinę) z Gdańskiem.
Ze względu na niekorzystne parametry drogi wodnej na Nogacie (m.in. zbudowany w 2006 roku niski most drogowy w miejscowości Kępki, uniemożliwiający przepływanie jednostek o wysokości powyżej 4 metrów przy średnim stanie rzeki), Kanał Jagielloński utracił wcześniejsze znaczenie transportowe.
W 1483, Nogat wpływający bezpośrednio do rzeki Elbląg i zamulający elbląski port skierowano w miejscowości Wierciny na północ, wprost do Zalewu Wiślanego. Ponieważ utracono w ten sposób również najkrótsze połączenie wodne z Wisłą, w 1494–1495 wybudowano Kanał Krafulski, łączący Nogat z portem w Elblągu; od tej pory możliwe się stało przeciąganie jednostek wodnych przez ludzi i zwierzęta pociągowe. Łukowaty kształt kanału i jego ujście do rzeki pod dużym kątem wynikają z poprowadzenia go wzdłuż jednego z ówczesnych ujść rzeki Elbląg. Obecnie pod mostem w miejscowości Bielnik Drugi znajdują się oryginalne otwarte i zablokowane kotwami wrota przeciwpowodziowe, będące pozostałością po zbudowanej na przełomie lat 1897/1898 śluzie, jednej z dwu istniejących w tym miejscu (oddzielnie dla małych i dużych jednostek).
Zgodnie z Rozporządzeniem Rady Ministrów z 2002 r. ws. klasyfikacji śródlądowych dróg wodnych kanał ten ma klasę żeglowną II.
Przypisy
- ↑ Nazwa ustalona Zarządzeniem Nr 2 Prezesa Rady Ministrów z dnia 8 stycznia 1969 r. w sprawie zmiany i ustalenia nazw niektórych miejscowości i obiektów fizjograficznych, M.P. z 1969, Nr 2, poz. 10.
- ↑ Krafuł, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 579.
- ↑ Cezary Wawrzyński, Żegluga i kanały żeglowne dawnej Rzeczypospolitej, Olsztyn 2019, ISBN 978-83-60488-69-0, OCLC 1098226897 .
- ↑ Cezary Wawrzyński, Osiem wieków wschodniopruskiej żeglugi, kanałów i dróg wodnych, Olsztyn: Edytor Wers, 2014, ISBN 978-83-60488-45-4, OCLC 890376799 .
- ↑ Dz.U. z 2002 r. nr 77, poz. 695.
Linki zewnętrzne
- Krafuł, Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. IV: Kęs – Kutno, Warszawa 1883, s. 579.