Kjell Espmark

W tym artykule zbadamy i przeanalizujemy wpływ Kjell Espmark na nasze obecne społeczeństwo. Kjell Espmark to fascynujący i istotny temat, który przyciągnął uwagę ekspertów i ogółu społeczeństwa. Na przestrzeni dziejów Kjell Espmark odgrywał kluczową rolę w sposobie, w jaki rozumiemy otaczający nas świat i znacząco wpływał na różne aspekty naszego codziennego życia. Stosując podejście multidyscyplinarne, zbadamy różne wymiary Kjell Espmark i jego znaczenie w takich dziedzinach, jak nauka, kultura, polityka i technologia. Mamy nadzieję, że poprzez krytyczną analizę przedstawimy wszechstronną i wzbogacającą wizję tego tematu i jego wpływu na współczesne społeczeństwo.

Kjell Erik Espmark
Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1930
Strömsund

Data śmierci

18 września 2022

Zawód, zajęcie

profesor, pisarz, historyk literatury

Kjell Erik Espmark (ur. 19 lutego 1930 w Strömsund, zm. 18 września 2022) – profesor, pisarz, historyk literatury, wykładał na wydziale Historii Literatury Uniwersytetu Sztokholmskiego, członek Akademii Szwedzkiej, do której został wybrany 5 marca 1981 i przyjęty 20 grudnia 1981. Kjell Espmark zajmował fotel nr 16 i był następcą literaturoznawcy Eliasa Wesséna. 6 kwietnia 2018 ogłosił rezygnację z brania udziału w pracach i spotkaniach Akademii.

W pracach krytycznoliterackich zajmował się m.in. twórczością Charles’a Baudelaire’a, Artura Lundkvista, Harry’ego Martinsona i Tomasa Tranströmera. Opublikował kilkanaście tomów poezji (debiut w 1956 zbiorem Mordet på Benjamin), dramaty, kilka powieści oraz utwory autobiograficzne. W 2010 otrzymał poetycką nagrodę miasta Västerås imienia Tomasa Tranströmera.

W 2018 Instytut Mikołowski wydał zbiór jego poezji To, co konieczne. 17 wierszy w przekładzie Zbigniewa Kruszyńskiego.

Przypisy

  1. Författaren och akademiledamoten Kjell Espmark död (szw.)
  2. Klas Östergren, Kjell Espmark och Peter Englund lämnar Svenska Akademien. SVT Nyheter. . (szw.).
  3. Jan Balbierz, Kjell Espmark, poeta dialogu, w: Kjell Espmark, To, co konieczne. 17 wierszy, Mikołów 2018, s. 25–30.

Linki zewnętrzne