Królestwo Polskie (1830–1831)

W tym artykule przeanalizujemy Królestwo Polskie (1830–1831) z różnych perspektyw, aby zapewnić kompleksowy pogląd na ten temat. Królestwo Polskie (1830–1831) jest dziś tematem niezwykle aktualnym, a jego znaczenie rozciąga się na różne obszary, od sfery osobistej po zawodową. W tym tekście będziemy badać jego pochodzenie, ewolucję, wpływ i możliwe przyszłe konsekwencje. Ponadto zagłębimy się w jego najbardziej godne uwagi i kontrowersyjne aspekty, próbując rzucić światło na ten złożony i stale rozwijający się temat. Zwracając uwagę na różne podejścia i opinie istniejące wokół Królestwo Polskie (1830–1831), staramy się zaoferować czytelnikowi kompletną i wzbogacającą wizję.

Królestwo Polskie
1830–1831
Godło Polski
Godło
Położenie Polski
Konstytucja

Konstytucja Królestwa Polskiego

Język urzędowy

polski

Stolica

Warszawa

Ustrój polityczny

monarchia konstytucyjna

Głowa państwa

wakat

Szef rządu

Bonawentura Niemojowski

Powierzchnia
 • całkowita


127 321 km²

Liczba ludności (1829)
 • całkowita 
 • gęstość zaludnienia


4 137 634
32,49 osób/km²

Waluta

złoty

Wybuch powstania
detronizacja Mikołaja I

29 listopada 1830
25 stycznia 1831

Podbój przez wojska rosyjskie

21 października 1831

Religia dominująca

katolicyzm

Strefa czasowa

UTC +1

Królestwo Polskie (1830-1831) – okres w historii Królestwa Polskiego, od detronizacji cesarza Rosji Mikołaja I Romanowa z tronu Królestwa Polskiego i zerwania tym samym unii personalnej z Imperium Rosyjskim, do zakończenia powstania listopadowego. Nie był to nowy twór polityczny, a jedynie nowa koncepcja istnienia państwa głosząca m.in. zerwanie z jakąkolwiek zależnością od Imperium Rosyjskiego i jego cesarza.

Tymczasowy ustrój

Królestwo Polskie zachowało Konstytucję Królestwa Polskiego (1815) z wyłączeniem artykułów wiążących Królestwo z Imperium Rosyjskim przez osobę cesarza-króla. Ustrój Królestwa Polskiego zmienił się w wyniku uchwał Sejmu powstańczego, obradującego w warunkach otwartej wojny polsko-rosyjskiej.

Aktami prawnymi, które legły u podstaw funkcjonowania nowych władz polskich, były: uchwała sejmowa z 18 grudnia 1830, uznająca powstanie za narodowe, uchwała Sejmu o detronizacji Mikołaja I z 25 stycznia 1831, uchwała powołująca Rząd Narodowy z 29 stycznia 1831, uchwała o przysiędze homagialnej narodu polskiego z 8 lutego 1831.

Symbole państwa

7 lutego 1831 Izba Poselska sejmu powstańczego większością głosów przyjęła kokardę biało-czerwoną jako barwę narodową, przyjmując argumentację posła Walentego Zwierkowskiego, że herb Polski przedstawia Orła Białego w czerwonym polu. Projekt ten jednomyślnie poparł Senat i tego samego dnia wprowadził go w życie.

Zobacz też

Uwagi

  1. Bez artykułów wiążących Królestwo Polskie z Imperium Rosyjskim przez osobę cesarza-króla.
  2. Po ustąpieniu z urzędu ostatniego prezesa Rządu Narodowego Bonawentury Niemojowskiego władzę cywilną w Królestwie Polskim przejął wódz naczelny powstania gen. Maciej Rybiński.

Przypisy

  1. Franciszka Ramotowska, Władze centralne Powstania Listopadowego 1830/1831 r., w: Archiwum Główne Akt Dawnych, przewodnik po zasobie, t. II Epoka porozbiorowa, Warszawa 1998, s. 337.
  2. Sebastian Ziółek: Sejm Królestwa Polskiego w okresie powstania listopadowego 1830–1831. Warszawa: Wydawnictwo Sejmowe, 2007, s. 144. ISBN 978-83-7059-825-9.

Bibliografia

  • Historia Polski w liczbach. Ludność. Terytorium, Warszawa 1993, s. 68.
  • Niepodległe Królestwo Polskie okresu Powstania Listopadowego 1830-1831, w: Archiwum Główne Akt Dawnych, przewodnik po zasobie, t. II Epoka porozbiorowa, Warszawa 1998, s. 335-368.
  • Wacław Tokarz, Wojna polsko-rosyjska 1830 i 1831, Warszawa 1993, w treści.