Krasnoznamiensk

W dzisiejszym świecie Krasnoznamiensk stał się tematem o wielkim znaczeniu i debacie. Od swoich początków do chwili obecnej Krasnoznamiensk budzi zainteresowanie i ciekawość ludzi w każdym wieku i w każdym środowisku. Jej wpływ na codzienne życie ludzi wywołał różne opinie i stanowiska w tej sprawie. W tym artykule postaramy się zbadać różne perspektywy Krasnoznamiensk, a także przeanalizować jego wpływ w różnych obszarach społeczeństwa. Dodatkowo sprawdzimy jak Krasnoznamiensk ewoluował na przestrzeni czasu i czego możemy się spodziewać po jego przyszłości.

Krasnoznamiensk
Краснознаменск
ilustracja
Herb Flaga
Herb Flaga
Państwo

 Rosja

Obwód

 królewiecki

Populacja (2020)
• liczba ludności


3088

Nr kierunkowy

(+7) 40164

Kod pocztowy

238730

Położenie na mapie obwodu królewieckiego
Mapa konturowa obwodu królewieckiego, po prawej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Krasnoznamiensk”
Położenie na mapie Rosji
Mapa konturowa Rosji, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Krasnoznamiensk”
Ziemia54°57′N 22°30′E/54,950000 22,500000

Krasnoznamiensk (ros. Краснознаменск) – miasto w obwodzie królewieckim w Rosji (3 tys. mieszkańców w 2020 roku). Miejscowość położona nad rzeką Szeszupą, około 30 km na północ od Niestierowa, w pobliżu (ok. 10 km) granicy z Litwą.

Osada wzmiankowana od 1576 roku, jej nazwa Lazdėnai pochodziła od lit. lazd = orzech. Od 1818 roku wieś należała do powiatu Pillkalen. W 1938 roku naziści zmienili nazwę miasta na Haselberg (niem. Hasel = orzech) i obowiązywała ona do 1946 roku.

Po II wojnie światowej miejscowość przypadła ZSRR. W związku ze zniszczeniami wojennymi, jakich doznały Pilkały, w 1946 roku przeniesiono siedzibę powiatu do Lazdėnai. Nadano im prawa miejskie i zmieniono nazwę na Krasnoznamiensk.

Obecnie niewielki ośrodek przetwórstwa płodów rolnych, wydobycia torfu i przemysłu drzewnego. Kościół prawosławny – dawniej ewangelicki – został zbudowany w latach 1874–1877.

Przypisy

Bibliografia

  • Michael Antoni, Dehio-Handbuch der Kunstdenkmäler West- und Ostpreussen. Die ehemaligen Provinzen West- und Ostpreussen mit Bütower und Lauenburger Land, München & Berlin 1993, ISBN 3-422-03025-5 (niem.).