Mariusz Benoit

W dzisiejszym świecie Mariusz Benoit staje się coraz bardziej istotnym tematem zainteresowań. Niezależnie od tego, czy mówimy o technologii, nauce, polityce, ekonomii czy jakiejkolwiek innej dziedzinie, Mariusz Benoit odgrywa fundamentalną rolę w naszym życiu. Wraz z postępem społeczeństwa i rozwojem nowych idei, Mariusz Benoit nabrał znaczenia, którego nie można zignorować. W tym artykule zbadamy różne aspekty Mariusz Benoit, analizując jego wpływ na różne aspekty życia codziennego. Od powstania do obecnej ewolucji Mariusz Benoit był tematem ciągłej dyskusji we współczesnym świecie.

Mariusz Benoit
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

23 listopada 1950
Wrocław

Zawód

aktor, pedagog, reżyser

Lata aktywności

od 1961

Zespół artystyczny
Teatr Dramatyczny w Warszawie
Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Srebrny Krzyż Zasługi Srebrny Medal „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”
Odznaka „Zasłużony Działacz Kultury”

Mariusz Benoit (ur. 23 listopada 1950 we Wrocławiu) – polski aktor teatralny, filmowy, telewizyjny, radiowy i dubbingowy; reżyser teatralny, pedagog.

Życiorys

Jest synem pary aktorskiej Ludwika Benoit i Marii Zbyszewskiej. Już jako dziecko wystąpił w kilku filmach.

W 1974 ukończył studia na Wydziale Aktorskim Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej w Łodzi. Debiutował w teatrze 25 stycznia 1975, pracował w teatrach warszawskich: Powszechnym w Warszawie (1974–1990, 2005–2007), Narodowym (1997–2001), Rozmaitości (2001–2005), od 1 lutego 2009 roku, był aktorem Teatru Dramatycznego w Warszawie, a obecnie Powszechnym. Gra wiele ról z różnorodnego repertuaru, sprawdza się zarówno wcielając się w postacie dramatyczne, jak i komediowe. Jego praca jest wysoko oceniana przez krytyków.

W 1982 został wykładowcą w Państwowej Wyższej Szkole Teatralnej w Warszawie (w latach 1995–1997 profesor nadzwyczajny).

Spektakle teatralne

Role

  • 1975: Sprawa Dantona jako komisarz I, Merlin (reż. Andrzej Wajda)
  • 1975: Buffalo Bill jako Ned Buntline, Reporter (reż. Zygmunt Hübner)
  • 1975: Bel-Ami i jego sobowtór jako Francois (reż. Giovanni Pampiglione)
  • 1975: Żegnaj, Judaszu jako Judasz (reż. Wiesław Górski)
  • 1976: Nie-Boska komedia jako Żebrak (reż. Lidia Zamkow)
  • 1976: Barbarzyńcy jako Stiepan Łukin (reż. Aleksander Bardini)
  • 1977: Lot nad kukułczym gniazdem jako Scanlon (reż. Z. Hübner)
  • 1977: Dni Turbinów jako Aleksy Turbin (reż. Tomasz Zygadło)
  • 1978: Na pełnym morzu jako listonosz (reż. Władysław Kowalski)
  • 1978: Przed wschodem słońca jako inżynier Hoffmann (reż. Ernst Gunther)
  • 1980: Kordian jako Astarot-Imaginacja (reż. Bohdan Cybulski)
  • 1980: Świętoszek jako Tartuffe (reż. Marcel Kochańczyk)
  • 1981, 1989: Audiencja jako Waniek (reż. Feliks Falk)
  • 1981, 1989: Protest jako Waniek (reż. F. Falk)
  • 1981: Wernisaż jako Waniek (reż. F. Falk)
  • 1982: Volpone jako Corvino (reż. Piotr Cieślak)
  • 1983: Awantura w Chioggi jako Toffolo (reż. Waldemar Śmigasiewicz, Maciej Wojtyszko)
  • 1983: Iwona, księżniczka Burgunda jako Szambelan (reż. Z. Hübner)
  • 1984: Nikiformy (reż. P. Cieślak)
  • 1985: Miłość i gniew jako Cliff Lewis (reż. Z. Hübner)
  • 1986: Garderobiany jako Oxenby (reż. Z. Hübner)
  • 1987: Lekcja jako profesor (reż. Romuald Szejd)
  • 1987: Skąpiec jako Walery (reż. Maria Kaniewska)
  • 1987: Turandot jako Gogher Gogh (reż. P. Cieślak)
  • 1988: Panna Julia jako Jean (reż. A. Wajda)
  • 1988: Psie serce jako Szarik-Szarikow (reż. Rudolf Zioło)
  • 1989: Wysocki (reż. Wojciech Młynarski)
  • 1989: Wujaszek Wania jako Ilja Tielegin (reż. R. Zioło)
  • 1990: Pan Tadeusz jako Ksiądz Robak, Asesor, Jankiel (reż. Jan Englert)
  • 1990: Romeo i Julia jako Capuleti (reż. A. Wajda)
  • 1992: Oni jako Seraskier Banga Tefuan (reż. R. Zioło)
  • 1994: Wariacje Goldbergowskie jako Mr.Jay, reżyser (reż. R. Zioło)
  • 1995: Wesele jako dziennikarz (reż. Krzysztof Nazar)
  • 1996: Zmowa świętoszków jako Jean Baptiste Poquelin Molier (reż. J. Englert)
  • 1996: Juliusz Cezar jako Marek Brutus (reż. Maciej Prus)
  • 1997: Francis Bacon jako Tadeusz R. (reż. Jerzy Grzegorzewski)
  • 1997: Ciałopalenie jako Adam (reż. W. Kowalski)
  • 1997: Noc listopadowa. Sceny dramatyczne jako Makrot (reż. J. Grzegorzewski)
  • 1998: Saragossa jako Serra, Penna Velez (reż. Tadeusz Bradecki)
  • 1998: Ślub jako Władzio (reż. J. Grzegorzewski)
  • 1999: Sędziowie jako dziad (reż. J. Grzegorzewski)
  • 1999: Nowe Bloomusalem jako Leopold Bloom (reż. J. Grzegorzewski)
  • 2000: Wesele jako Gospodarz (reż. J. Grzegorzewski)
  • 2000: Operetka jako hrabia Hufnagiel (reż. J. Grzegorzewski)
  • 2000: Noc listopadowa jako Wielki Książę Konstanty; Ares (reż. J. Grzegorzewski)
  • 2003: Stosunki Klary jako Gotfryd (reż. Krystian Lupa)
  • 2006: Miarka za miarkę jako Vincentio (reż. Anna Augustynowicz)
  • 2007: Peer Gynt. Szkice z dramatu Henryka Ibsena jako Peer Gynt (reż. Paweł Miśkiewicz)
  • 2007: Iwona jako Ignacy Król (reż. P. Cieślak)
  • 2018: Burza Wiliama Szekspira jako Ariel/Kaliban (reż. Paweł Miśkiewicz)

Teatr Telewizji

  • 1975: Aktor jako Kacper (reż. Ryszard Major)
  • 1976: Morderstwo odkrywa prawdę jako Riber Jardin (reż. Barbara Sałacka)
  • 1979: Kartoteka jako ojciec (reż. Krzysztof Kieślowski)
  • 1981: Judasz z Kariothu jako Piotr (reż. Tadeusz Lis)
  • 1981: Dziady część III jako Sobolewski (reż. Jan Kulczyński)
  • 1982: Irydion jako Scypio (reż. J. Englert)
  • 1987: Iwona, księżniczka Burgunda jako Szambelan (reż. Z. Hübner)
  • 1988: To, co najpiękniejsze jako Cyprian (reż. Andrzej Łapicki)
  • 1988: Miss samotnych serc jako Gates (reż. Tomasz Lengren)
  • 1988: Księżyc świeci nieszczęśliwym jako Jim Tyrone (reż. J. Englert)
  • 1989: Żywa Maska jako Andolfo (reż. M. Prus)
  • 1991: Drewniana miska jako Glenn Dennison (reż. Tadeusz Worontkiewicz)
  • 1991: Odchodzić jako Joe Green (reż. Robert Gliński)
  • 1993: Miesiąc na wsi jako Szpigielski (reż. J. Englert)
  • 1994: Uciekła mi przepióreczka jako Smugoń (reż. Agnieszka Glińska)
  • 1994: Na dnie jako aktor (reż. Gustaw Holoubek)
  • 1994: Kordian jako Konstanty (reż. J. Englert)
  • 1995: Aszantka jako Romowski (reż. A. Łapicki)
  • 1996: Mirandolina jako Markiz di Forlipopoli (reż. J. Englert)
  • 1996: Cyd jako don Gomez (reż. Krystyna Janda)
  • 1997: Śledztwo jako doktor Sciss (reż. Waldemar Krzystek)
  • 1997: Adrienne Lecouvreur jako Markiz Abbe de Chazeuill (reż. Mariusz Treliński)
  • 1998: Portret wenecki jako Barysta (reż. Agnieszka Lipiec-Wróblewska)
  • 1998: Cesarski szaleniec jako Peeter von Mannteuffel (reż. W. Krzystek)
  • 1999: Ciałopalenie jako Adam (reż. W. Kowalski)
  • 1999: Druga matka jako Walter (reż. Izabella Cywińska)
  • 2000: Temida jest kobietą jako Broument (reż. Tomasz Wiszniewski)
  • 2000: Żywot Łazika z Tormesu jako Łazik (reż. Piotr Trzaskalski)
  • 2006: Tajny agent jako Heat (reż. Krzysztof Zaleski)
  • 2008: Kryptonim „Gracz” jako Robert (reż. A. Lipiec-Wróblewska)

Prace reżyserskie

  • 1991: Iwona, księżniczka Burgunda
  • 1994, 1996, 2008: Miłość i gniew (w 1996 w Teatrze Telewizji)
  • 1997: Człowiek to coś więcej... (z M. Pęcikiewicz)
  • 2006: Mp3, program składany

Filmografia

Polski dubbing

Słuchowiska radiowe

Nagrody i wyróżnienia

  • 1978: nagroda „Panoramy Północy” za walory patriotyczne odtwarzane w głównej roli w filmie Ostatnie okrążenie na II FFiWTV w Olsztynie
  • 1980: wyróżnienie za rolę Tartuffe'a w Świętoszku Moliera w Teatrze Powszechnym w Warszawie na XX KST w Kaliszu
  • 1984: nagroda za rolę w przedstawieniu Nikiformy według Edwarda Redlińskiego w Teatrze Powszechnym w Warszawie na XXIV FPSW we Wrocławiu
  • 1989: nagroda za rolę Szarika-Szarikowa w Psim sercu Michaiła Bułhakowa w Teatrze Powszechnym w Warszawie na XV OKT w Opolu
  • 1991: Nagroda specjalna (zespołowa) przewodniczącego Rady Miejskiej Kalisza za udział w spektaklu Pan Tadeusz na XXXI KST w Kaliszu
  • 1993: nagroda za rolę Seraskiera Bangi w Onych Stanisława Ignacego Witkiewicza w Teatrze Powszechnym w Warszawie na XVIII OKT w Opolu
  • 1995: nagroda zespołowa (telewizyjna rejestracja i emisja) dla przedstawienia Miłość i gniew Johna Osborne’a (PWST Warszawa) na XIII Festiwalu Szkół Teatralnych w Łodzi
  • 1997: nagroda za rolę Adama w przedstawieniu Ciałopalenie Marka Bukowskiego w Teatrze Powszechnym w Warszawie na III OKNWPSW w Warszawie
  • 1999: nagroda im. Aleksandra Zelwerowicza (przyznawana przez miesięcznik „Teatr”) za rolę Władzia w Ślubie Witolda Gombrowicza w Teatrze Narodowym w Warszawie
  • 2003: Złoty Mikrofon, nagroda PR dla radiowej osobowości (Warszawa)
  • 2006: Wielki Splendor - Nagroda Teatru Polskiego Radia za wybitne kreacje w słuchowiskach
  • 2006: nagroda za rolę w słuchowisku Gdzie jest ten tani kupiec na VI Festiwalu Teatru PR i Teatru TVP w Sopocie

Odznaczenia

Przypisy

Bibliografia

  • Witold Filler, Lech Piotrowski: Poczet aktorów polskich. Od Solskiego do Lindy. Warszawa: Philip Wilson, 1998, s. 21, 22. ISBN 83-87571-54-7.

Linki zewnętrzne