Martin Bangemann

W dzisiejszym świecie Martin Bangemann stał się tematem o ogromnym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, politykę, technologię czy jakąkolwiek inną dziedzinę, Martin Bangemann zdołał przyciągnąć uwagę milionów osób na całym świecie. Wraz ze stałym wzrostem globalizacji i łączności, Martin Bangemann stał się istotnym tematem, który generuje debatę, refleksję i analizy w różnych sferach. W tym artykule będziemy dalej badać wpływ Martin Bangemann i jego wpływ na różne aspekty naszego codziennego życia.

Martin Bangemann
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

15 listopada 1934
Wanzleben

Data śmierci

28 czerwca 2022

Minister gospodarki RFN
Okres

od 27 czerwca 1984
do 9 grudnia 1988

Przynależność polityczna

FDP

Poprzednik

Otto Graf Lambsdorff

Następca

Helmut Haussmann

Przewodniczący Wolnej Partii Demokratycznej
Okres

od 1985
do 1988

Przynależność polityczna

FDP

Poprzednik

Hans-Dietrich Genscher

Następca

Otto Graf Lambsdorff

Odznaczenia
Krzyż Wielkiego Oficera Orderu Zasługi RFN Krzyż Wielki I Klasy Odznaki Honorowej za Zasługi Krzyż Wielki Orderu Infanta Henryka (Portugalia)

Martin Andreas Bangemann (ur. 15 listopada 1934 w Wanzleben, zm. 28 czerwca 2022 w Saint-Vincent-la-Châtre) – niemiecki polityk i prawnik, działacz Wolnej Partii Demokratycznej (FDP) i jej przewodniczący w latach 1985–1988, deputowany krajowy i europejski, w latach 1984–1988 minister gospodarki, od 1989 do 1999 członek Komisji Europejskiej.

Życiorys

Po maturze w Emden studiował prawo na Uniwersytecie Eberharda i Karola w Tybindze oraz Uniwersytecie Ludwika i Maksymiliana w Monachium, następnie zdał państwowe egzaminy prawnicze I oraz II stopnia. Doktoryzował się w 1962, a w 1964 podjął praktykę adwokacką.

W 1963 dołączył do FDP. Był wiceprzewodniczącym i przewodniczącym liberałów w Badenii-Wirtembergii, a od 1974 do 1975 sekretarzem generalnym partii. Od 1972 do 1980 i ponownie w latach 1987–1989 sprawował mandat posła do Bundestagu. W 1973 delegowany do Parlamentu Europejskiego, w 1979 wszedł w skład pierwszego PE pochodzącego z wyborów, zasiadając w nim do 1984 oraz pełniąc funkcję przewodniczącego Grupy Liberalnej i Demokratycznej.

W latach 1984–1988 sprawował urząd ministra gospodarki w dwóch rządach Helmuta Kohla. Od 1985 był jednocześnie przewodniczącym Wolnej Partii Demokratycznej. W latach 1989–1999 należał do trzech kolejnych składów Komisji Europejskiej, pod kierownictwem Jacques’a Delorsa i Jacques’a Santera. W latach 1989–1993 pełnił funkcję jej wiceprzewodniczącego i odpowiadał w szczególności za rynek wewnętrzny oraz sprawy przemysłu i telekomunikacji. W 1994 opublikował raport poświęcony europejskiemu społeczeństwu informacyjnemu. W 2000 powołany w skład władz koncernu telekomunikacyjnego Telefónica.

Zmarł w swoim domu we Francji.

Przypisy