Dziś Max Weinreich to temat, który staje się coraz bardziej istotny w różnych obszarach społeczeństwa. Od polityki po naukę, poprzez kulturę i technologię, Max Weinreich stał się obiektem zainteresowania badaczy, ekspertów i ogółu społeczeństwa. Mając wpływ na cały świat, Max Weinreich wywołał debaty, badania, a nawet ruchy społeczne wokół jego implikacji i konsekwencji. W tym artykule zbadamy rolę Max Weinreich w dzisiejszym społeczeństwie, analizując jego znaczenie, stojące przed nim wyzwania i możliwe rozwiązania, które zostały zaproponowane w tym zakresie.
Max Weinreich (jid. מאַקס ווײַנרײַך; ur. 22 kwietnia 1894 w Kuldydze, zm. 29 stycznia 1969 w Nowym Jorku) – żydowski językoznawca, filolog, propagator języka jidysz, działacz społeczny i kulturalny.
Twórca oraz kierownik wileńskiego oddziału Żydowskiego Instytutu Naukowego (YIVO) oraz żydowskiej organizacji skautowskiej Bin. Był autorem fundamentalnej czterotomowej pracy na temat historii języka jidysz pt. Geszichte fun der jidiszer szprach („Historia języka jidysz”).
Od 1940 roku mieszkał w Stanach Zjednoczonych, gdzie pracował w tamtejszej filii YIVO. Jego syn Uriel (1926–1967) był językoznawcą na Columbia University.
Weinreich bywa cytowany jako autor kryterium rozróżnienia języka od dialektu: „język to dialekt z armią i flotą wojenną” (jid. אַ שפּראַך איז אַ דיאַלעקט מיט אַן אַרמײ און פֿלאָט – a szprach iz a dialekt mit an armej un flot), choć to nie on te słowa wypowiedział, a jedynie jako pierwszy przytoczył w swoim artykule.