W tym artykule szczegółowo zbadamy temat Miklós Ybl, analizując jego różne aspekty i możliwe implikacje. Miklós Ybl to temat, który jest przedmiotem dyskusji od dłuższego czasu i jest istotny w różnych kontekstach, od sfery osobistej po zawodową. W tym artykule przeanalizujemy różne perspektywy dotyczące Miklós Ybl, a także jego ewolucję w czasie. Podobnie postaramy się rzucić światło na możliwe przyszłe implikacje Miklós Ybl i jego wpływ na nasze społeczeństwo. Mamy nadzieję, że ten artykuł może zapewnić szeroki i kompleksowy przegląd Miklós Ybl, pomagając czytelnikom lepiej zrozumieć ten temat i jego konsekwencje.
Miklós Ybl w 1866 roku | |
Data i miejsce urodzenia |
6 kwietnia 1814 |
---|---|
Data i miejsce śmierci |
22 stycznia 1891 |
Narodowość | |
Alma mater | |
Praca | |
Budynki |
Bazylika św. Stefana w Budapeszcie, |
Miklós Ybl (ur. 6 kwietnia 1814 w Székesfehérvárze, zm. 22 stycznia 1891 w Budapeszcie) – węgierski architekt. Był jednym z wiodących architektów europejskich II połowy XIX wieku, a także najbardziej wpływowym architektem na Węgrzech.
Po ukończeniu Uniwersytetu Technicznego w Wiedniu Miklós Ybl w 1832 roku został asystentem Mihálya Pollacka, a potem, w latach 1836–1840, pracował w biurze Henrika Kocha. Później przeniósł się do Monachium, a następnie wyjechał do Włoch na studia. Po powrocie nawiązał współpracę z synem Mihálya Pollacka Ágostonem, z którym wspólnie przeprowadził renowację zamku w Ikervárze , należącego do hrabiego Lajosa Batthyánya, pierwszego premiera Węgier. Jego pierwszym ważnym dziełem był kościół Niepokalanego Poczęcia Najświętszej Maryi Panny w Fót, zbudowany w latach 1845–1855.
Wczesne, duże projekty Ybla budowane były w stylu romantycznym, z wpływami motywów wschodnich. W jego późniejszych projektach występują z kolei formy romańskie, ponadto miał na koncie kilka budowli w stylu neorenesansowym, który był efektem jego zainteresowania się możliwością rewitalizacji włoskiego stylu renesansowego po drugim pobycie studyjnym we Włoszech z 1860 roku. Ybl znacząco wpłynął na wygląd krajobrazu Budapesztu, projektując takie budynki jak np. bazylika św. Stefana (1867–1891), pałac Celny (obecnie siedziba Uniwersytetu Korwina; 1871–1874) i Węgierska Opera Państwowa (1875–1884), uchodząca za jego najbardziej znane dzieło. Architekt zaprojektował też niezliczone kościoły, budynki mieszkalne i zamki na węgierskiej prowincji.
W latach 1875–1882 na skarpie Dunaju, u podnóża Wzgórza Zamkowego w Budapeszcie, zbudowano zaprojektowane przez Miklósa Ybla obiekty Várkert Bazár i Várkert-kioszk . W 1882 roku węgierski premier Kálmán Tisza zlecił Yblowi przygotowanie ogólnego planu przebudowy budapeszteńskiego zamku Królewskiego. Ybl ostatecznie rozpoczął przebudowę gmachu w 1890 roku i prowadził ją do swojej śmierci w 1891 roku. Później przebudowę przejął i nadzorował Alajos Hauszmann. Podczas prowadzonych pod kierownictwem Ybla na zamku prac powstały Sala Tronowa i skrzydło Krisztinaváros.
Został pochowany na Cmentarzu Narodowym przy Ulicy Fiumei (Cmentarzu Kerepesi) w Budapeszcie.