W tym artykule zamierzamy dogłębnie zbadać temat Morze Czerwone, temat, który przez lata był przedmiotem niezliczonych badań i debat. Morze Czerwone to temat, który przyciąga uwagę ludzi w każdym wieku i o różnym pochodzeniu, a jego znaczenie rozciąga się na różne dziedziny, od nauki i technologii po politykę i kulturę. W tym artykule postaramy się rzucić światło na różne aspekty Morze Czerwone, analizując jego pochodzenie, wpływ na społeczeństwo i możliwe konsekwencje dla przyszłości. Mamy nadzieję, że ten artykuł będzie pouczającym i stymulującym źródłem dla każdego, kto chce dowiedzieć się więcej na ten fascynujący temat.
Morze Czerwone z satelity | |
Kontynent | |
---|---|
Państwa |
Arabia Saudyjska |
Powierzchnia |
460 tys. km² |
Średnia głębokość |
437 m |
Największa głębia |
3040 m |
Zasolenie |
37–42‰ |
Temperatura |
w lecie 25–32 °C, w zimie 18–27 °C |
Typ morza |
śródlądowe |
Położenie na mapie Afryki | |
22°N 38°E/22,000000 38,000000 | |
Morze Czerwone (arab. البحر الأحم ر al-Bahr al-ahmar, hebr. ים סוף jam suf, tigrinia ቀይሕ ባሕሪ QeyH baHri) – morze śródlądowe międzykontynentalne, między Afryką a Półwyspem Arabskim, część Oceanu Indyjskiego.
Morze Czerwone połączone jest przez cieśninę Bab al-Mandab z Morzem Arabskim, a przez Kanał Sueski z Morzem Śródziemnym. Na północy dzieli się na dwie zatoki – Zatokę Sueską i Zatokę Akaba, otaczające z dwóch stron Półwysep Synaj.
Mimo że jest to morze śródlądowe, nie jest morzem szelfowym. Środkiem dna Morza Czerwonego biegnie dolina ryftowa. Jest to Ryft Morza Czerwonego. Jego dno stanowi skorupa oceaniczna zbudowana z bazaltu. W tym miejscu Afryka oddala się od Azji, a właściwie płyta afrykańska od płyty arabskiej. Proces ten rozpoczął się w eocenie i przyśpieszył w czasie oligocenu.
Na morzu znajdują się liczne wyspy, w tym archipelagi Farasan i Dahlak. Występują rafy koralowe, głównie na południu. Do Morza Czerwonego nie wpływa żadna rzeka. Jest ważnym szlakiem żeglugowym, obsługuje ruch żeglugowy pomiędzy Europą (zwłaszcza państwa basenu Morza Śródziemnego), a Azją.
Głównymi portami są: Suez (Egipt), Janbu al-Bahr i Dżudda (Arabia Saudyjska), Port Sudan (Sudan) oraz Ejlat (Izrael).
Istnieje kilka hipotez co do pochodzenia nazwy Morza Czerwonego:
Morze Czerwone jest jednym z czterech mórz nazwanych w języku polskim (podobnie jak m.in. w angielskim, niemieckim i rosyjskim) nazwą barwy, obok Morza Czarnego, Morza Białego i Morza Żółtego.
Ośrodki wypoczynkowo-turystyczne rozwinęły się głównie na wybrzeżu egipskim (m.in.: Szarm el-Szejk, Hurghada, Taba, Al-Dżuna, Nuwajba, Marsa Alam) oraz w Ejlacie w Izraelu i w jordańskiej Akabie.
Według Septuaginty i kolejnych tłumaczeń Biblii opartych na niej, kiedy Żydzi opuszczali niewolę egipską w drodze do Ziemi Obiecanej, Jahwe za pośrednictwem Mojżesza sprawił, że morze się rozstąpiło. Mojżesz i Izraelici uciekli przez jego środek, a pogoń wojsk faraona zginęła w nieskończonych odmętach powracających na swe miejsce wód. Izraelici bezpiecznie przedostali się na półwysep Synaj. W oryginalnym tekście hebrajskim opisującym przejście przez Morze Czerwone określone jest ono nazwą ים סוף (Jam Suf, Yam Suf), co oznacza „Morze Trzcin” lub „Morze Sitowia”, przez co bibliści skłaniają się ku utożsamianiu rzekomego Morza Czerwonego ze śródlądowymi mokradłami pomiędzy Morzem Czerwonym a Śródziemnym.