Mroga Dolna (gmina)

W tym artykule zbadamy wpływ Mroga Dolna (gmina) na różne aspekty dzisiejszego społeczeństwa. Od wpływu na technologię po wpływ na kulturę popularną, Mroga Dolna (gmina) przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Poprzez dogłębną analizę sprawdzimy, jak Mroga Dolna (gmina) ukształtował nasze życie i spowodował istotne zmiany w naszym postrzeganiu świata. Od momentu pojawienia się Mroga Dolna (gmina) wywołał żarliwe debaty i był przedmiotem niezliczonych badań, co skłoniło nas do refleksji nad jego znaczeniem we współczesnym kontekście.

Mroga Dolna
gmina wiejska
1919-1953
Państwo

 Polska

Województwo

1919–39: łódzkie (II RP)
1945-53: łódzkie

Powiat

brzeziński

Siedziba

Rogów

Szczegółowy podział administracyjny (1952)
Liczba gromad

19

brak współrzędnych

Mroga Dolna (od 1953 Rogów) – dawna gmina wiejska istniejąca do 1953 roku w woj. łódzkim. Nazwa gminy pochodzi od wsi Mroga Dolna, lecz siedzibą władz gminy był Rogów.

W okresie międzywojennym gmina Mroga Dolna należała do powiatu brzezińskiego w woj. łódzkim. Po wojnie gmina zachowała przynależność administracyjną. Według stanu z 1 lipca 1952 roku gmina składała się z 19 gromad: Bielanki, Bronowice, Józefów, Kiełbasa, Kołacin, Kołacinek, Kotulin, Koziołki, Marianów, Mroga Dolna, Olsza, Popień, Przecław, Rogów, Rogów Stacja, Stefanów, Syberia, Wągry A i Wągry B.

21 września 1953 roku jednostka o nazwie gmina Mroga Dolna została zniesiona przez przemianowanie na gminę Rogów.

Przypisy

  1. Od 1919 jednostka administracyjna nowo utworzonego polskiego woj. łódzkiego; w czasie II wojny światowej przejściowo poza administracją polską.
  2. Do 20 września 1953 roku.
  3. a b Główny Urząd Statystyczny w Warszawie: Województwa centralne i wschodnie Rzeczypospolitej Polskiej – podział na gminy według stanu z dnia 1.IV 1933 roku, Książnica-Atlas, Lwów 1933.
  4. Powiat brzeziński: Historyczny rozwój osadnictwa i funkcji administracyjnych. . (pol.).
  5. Wykaz Gromad Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej według stanu z dnia 1.VII 1952 r., PRL, GUS, Warszawa.
  6. Dz.U. z 1953 r. nr 42, poz. 199.