Nibylis pampasowy
Dzisiaj zagłębimy się w fascynujący świat Nibylis pampasowy. Od niepamiętnych czasów Nibylis pampasowy był źródłem intryg, emocji i debat. Niezależnie od tego, czy chodzi o wpływ na społeczeństwo, znaczenie w historii czy wpływ na współczesny świat, Nibylis pampasowy zawsze zajmował ważne miejsce w umysłach i sercach ludzi. W tym artykule szczegółowo zbadamy znaczenie i znaczenie Nibylis pampasowy, przeanalizujemy jego wpływ na różne aspekty życia codziennego i zagłębimy się w powody, dla których Nibylis pampasowy nadal budzi zainteresowanie i pasję. Przygotuj się więc na zanurzenie się w urzekającą podróż przez historię, kulturę i znaczenie Nibylis pampasowy w dzisiejszym świecie.
| Lycalopex gymnocercus | |||
| (G. Fischer, 1814) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
nibylis pampasowy | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Podgatunki | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ) | |||
 | |||
| Zasięg występowania | |||
| |||
Nibylis pampasowy, lisoszakal, lis pampasowy, aguraszi, lis Azary (Lycalopex gymnocercus) – gatunek drapieżnego ssaka z rodziny psowatych (Canidae).
Nazwa rodzajowa: gr. λυκος lukos „wilk”; αλωπηξ alōpēx, αλωπεκος alōpekos „lis”. Epitet gatunkowy: gr. γυμνος gumnos „goły, nagi”; κερκος kerkos „ogon”.
Nibylis pampasowy przypomina nibylisa andyjskiego, ale jest mniejszy i ma czarne zaznaczenie na pysku. Zamieszkuje pampasy, półpustynie, obszary leśne, wrzosowiska i góry na obszarze środkowej części Ameryki Południowej, dochodząc na południe aż do północnych krańców wyżyny Patagonskiej. Odznacza się szarą, krótką ale gęstą sierścią z czarnym nalotem na grzbiecie, przechodzącą w biel po spodniej stronie ciała. Lis pampasowy prowadzi nocny tryb życia, a dzień spędza wśród skał, w starych wypróchniałych pniach lub opuszczonych norach innych ssaków. Odżywia się gryzoniami, królikami, jaszczurkami, żabami, krabami, owocami i resztkami zdobyczy jaguara.
W zaopatrywaniu młodych, których jest 3–5 w jednym miocie, bierze udział również samiec. Lis pampasowy cechuje się kilkoma ciekawymi zachowaniami. Gdy poczuje zagrożenie udaje martwego, znany jest również z tego, że zbiera części różnych niejadalnych przedmiotów i układa je w stosy bądź zanosi do nory. Aguraszi może dożywać 13 lat.
W Czerwonej księdze gatunków zagrożonych Międzynarodowej Unii Ochrony Przyrody i Jej Zasobów został zaliczony do kategorii LC (niższego ryzyka). Gatunek ten jest objęty konwencją waszyngtońską CITES (załącznik II).
Przypisy
- ↑ Lycalopex gymnocercus, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Wilson Don E. & Reeder DeeAnn M. (red.) Lycalopex gymnocercus. w: Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference (Wyd. 3.) . Johns Hopkins University Press, 2005. (ang.)
- ↑ a b Silva-Rodríguez i inni, Lycalopex fulvipes, The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 149. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ T.S. Palmer. Index Generum Mammalium: a List of the Genera and Families of Mammals. „North American Fauna”. 23, s. 388, 1904. (ang.).
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 100.
- ↑ Jaeger 1944 ↓, s. 45.
- ↑ Appendices I, II and III of CITES. cites.org, 12 czerwca 2013. . (ang.).
Bibliografia
- Edmund C. Jaeger, Source-book of biological names and terms, wyd. 1, Springfield: Charles C. Thomas, 1944, s. 1-256, OCLC 637083062 (ang.).