Psokształtne
W dzisiejszym świecie Psokształtne to temat, który staje się coraz bardziej istotny. Niezależnie od tego, czy chodzi o sferę polityczną, społeczną, naukową czy kulturalną, Psokształtne przykuł uwagę ludzi ze wszystkich środowisk. Jego wpływ był znacząco odczuwalny w różnych aspektach życia codziennego, wywołując debatę, refleksję i działania. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Psokształtne, analizując jego implikacje, pochodzenie, rozwój i przyszłe perspektywy. Nie ma wątpliwości, że Psokształtne wyznaczył punkt zwrotny w naszym społeczeństwie, a zrozumienie jego zakresu jest niezbędne, aby zrozumieć obecny kontekst i możliwe trendy, które można zastosować.
| Caniformia[1] | |||
| M. Kretzoi, 1938[2] | |||
 Przedstawiciele psokształtnych – wilk szary (Canis lupus), niedźwiedź brunatny (Ursus arctos), szop pracz (Procyon lotor), skunks zwyczajny (Mephitis mephitis), pandka ruda (Ailurus fulgens), rosomak tundrowy (Gulo gulo), uszanka kalifornijska (Zalophus californianus), mors arktyczny (Odobenus rosmarus) i mirunga południowa (Mirounga leonina) | |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Infragromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd |
psokształtne | ||
| Infrarzędy | |||
| |||
Psokształtne[3] (Caniformia) – podrząd ssaków z rzędu drapieżnych (Carnivora).
Podział systematyczny
Do podrzędu zaliczane są następujące występujące współcześnie infrarzędy, nadrodziny i rodziny[4][5][6][3]:
- Podrząd: Caniformia M. Kretzoi, 1938 – psokształtne
- Infrarząd: Cynoidea W.H. Flower, 1869
- Rodzina: Canidae G. Fischer, 1817 – psowate
- Infrarząd: Arctoidea W.H. Flower, 1869
- Parworząd: Ursida G. Fischer, 1817
- Rodzina: Ursidae G. Fischer, 1817 – niedźwiedziowate
- Parworząd: Pinnipedia Illiger, 1811 – płetwonogie
- Rodzina: Otariidae J.E. Gray, 1825 – uchatkowate
- Rodzina: Odobenidae J.A. Allen, 1880 – morsowate
- Rodzina: Phocidae J.E. Gray, 1821 – fokowate
- Parworząd: Mustelida G. Fischer, 1817 – łasicokształtne
- Rodzina: Ailuridae J.E. Gray, 1843 – pandkowate
- Rodzina: Mephitidae Bonaparte, 1845 – skunksowate
- Rodzina: Mustelidae G. Fischer, 1817 – łasicowate
- Rodzina: Procyonidae J.E. Gray, 1825 – szopowate
- Infrarząd: Cynoidea W.H. Flower, 1869
Do podrzędu należą również rodzaje wymarłe nie sklasyfikowane w żadnym z powyższych taksonów:
- Eodesmatodon Zheng Jiajian & Chi Hungxiang, 1978[7] – jedynym przedstawicielem był Eodesmatodon spanios Zheng Jiajian & Chi Hungxiang, 1978
- Lycophocyon Tomiya, 2011[8]
- Peignictis Bonis, Gardin & Blondel, 2019[9] – jedynym przedstawicielem był Peignictis pseudamphictis Bonis, Gardin & Blondel, 2019
Przypisy
- ↑ Caniformia, Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ M. Kretzoi. Kochictis centennii n. g. n. sp. az egeresi felső oligocénből. „Földtani közlöny”. 73 (1), s. 16, 1943. (węg.).
- ↑ a b Nazwy zwyczajowe za: W. Cichocki, A. Ważna, J. Cichocki, E. Rajska-Jurgiel, A. Jasiński & W. Bogdanowicz: Polskie nazewnictwo ssaków świata. Warszawa: Muzeum i Instytut Zoologii PAN, 2015, s. 146–165. ISBN 978-83-88147-15-9. (pol. • ang.).
- ↑ N. Upham, C. Burgin, J. Widness, M. Becker, C. Parker, S. Liphardt, I. Rochon & D. Huckaby: Treeview of Mammalian Taxonomy Hierarchy. ASM Mammal Diversity Database (Version 1.11) . American Society of Mammalogists. . (ang.).
- ↑ C.J. Burgin: Introduction. W: Lynx Nature Books: All the Mammals of the World. Barcelona: Lynx Edicions, 2023, s. 23. ISBN 978-84-16728-66-4. (ang.).
- ↑ C.J. Burgin, D.E. Wilson, R.A. Mittermeier, A.B. Rylands, T.E. Lacher & W. Sechrest: Illustrated Checklist of the Mammals of the World. Cz. 1: Monotremata to Rodentia. Barcelona: Lynx Edicions, 2020, s. 27. ISBN 978-84-16728-34-3. (ang.).
- ↑ 郑家坚 & 计宏祥 / J. Zheng & H. Chi. 广西始新世几种新的踝节类化石 / Some of the latest Eocene Condylarthra mammals from Guangsi, South China. „古脊椎动物学报 / Vertebrata PalAsiatica”. 16 (2), s. 97, 1978. (chiń. • ang.).
- ↑ S. Tomiya. A new basal caniform (Mammalia: Carnivora) from the Middle Eocene of North America and remarks on the phylogeny of early carnivorans. „PLoS ONE”. 6 (9), s. e24146, 2011. DOI: 10.1371/journal.pone.0024146. (ang.).
- ↑ L. de Bonis, A. Gardin & C. Blondel. Carnivora from the early Oligocene of the 'Phosphorites du Quercy’ in southwestern France. „Geodiversitas”. 41 (15), s. 615, 2019. DOI: 10.5252/geodiversitas2019v41a15. (ang.).