Nikola Pašić
W dzisiejszym świecie Nikola Pašić stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu wielu różnych osób. Od profesjonalistów po entuzjastów, Nikola Pašić przyciągnął uwagę wielu osób ze względu na jego wiele aspektów i wpływ na różne aspekty życia codziennego. Niezależnie od tego, czy na poziomie osobistym, zawodowym czy społecznym, Nikola Pašić okazał się tematem wartym analizy i refleksji. W tym artykule dokładnie zbadamy różne wymiary Nikola Pašić i jego znaczenie w dzisiejszym świecie. Od historii po przyszłe implikacje – zagłębimy się w wyczerpującą analizę, która ma rzucić światło na ten fascynujący temat.
| |
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| premier SHS | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna | |
| |
| Odznaczenia | |
| |
Nikola Pašić, cyr. Никола Пашић (ur. 18 grudnia 1845 w Zaječarze, zm. 10 grudnia 1926 w Belgradzie) – serbski polityk, współtwórca Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców, kilkakrotnie piastujący stanowisko premiera Serbii (aż do roku 1918).
Życiorys
Odbył studia inżynierskie w Belgradzie i Zurychu. W 1878 został po raz pierwszy wybrany do parlamentu serbskiego. W 1881 założył Partię Radykalną. W latach 1883–1889 przebywał na wygnaniu za działalność opozycyjną wobec króla Serbii Milana I Obrenowicia. Po powrocie do kraju wywierał decydujący wpływ na politykę serbską. 1 grudnia 1918 roku, po podpisaniu paktu z słowiańskimi sąsiadami Serbii, doprowadził do powstania Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców (Królestwo SHS). Pašić reprezentował Królestwo SHS na pokojowej konferencji wersalskiej w 1919 roku. Polityka Pašicia nakierowana była na stworzenie słowiańskiego państwa w południowo-wschodniej Europie, z dominującą rolą narodu serbskiego. W latach 1921–1925 piastował stanowisko premiera Królestwa Serbów, Chorwatów i Słoweńców.
W 1922 został odznaczony Orderem Orła Białego.
Przypisy
Bibliografia
- C. Sforza, Fifty Years of War and Diplomacy in the Balkans: Pashtich and the Union of the Yugoslavs, Nowy Jork, 1940
- C. A. Macartney, Alan Palmer, Independent Eastern Europe, 1962