W tym artykule temat No-One but You (Only the Good Die Young) zostanie poruszony z różnych perspektyw, aby przeanalizować jego wpływ na obecne społeczeństwo. W całej historii No-One but You (Only the Good Die Young) był tematem ciągłej debaty, a jego wpływ przekraczał granice i kultury. Pisząc tę książkę, staramy się głębiej zagłębić w No-One but You (Only the Good Die Young) i zrozumieć jego znaczenie w obecnym kontekście, badając jego implikacje i konsekwencje. Celem refleksji i analizy jest przedstawienie kompleksowej wizji No-One but You (Only the Good Die Young) i jego znaczenia w różnych obszarach, stawiając pytania i refleksje, które zachęcają do refleksji i debaty na ten temat, który jest dziś tak aktualny.
Wykonawca singla z albumu Queen Rocks | ||||
Queen | ||||
Wydany | ||||
---|---|---|---|---|
Nagrywany |
sierpień 1997 | |||
Gatunek | ||||
Długość |
4:13 | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent | ||||
Format |
CD, 7”, kaseta audio | |||
Singel po singlu | ||||
|
No-One but You (Only the Good Die Young) – napisana przez Briana Maya ballada soft rockowa, którą nagrali żyjący członkowie brytyjskiego zespołu Queen. W roku 1997 utwór wydano na singlu, który promował ich album kompilacyjny Queen Rocks. Jest to pierwszy i jak dotąd jedyny utwór Queen, który powstał bez udziału Freddiego Mercury’ego (nie licząc utworów nagranych jako Queen + Paul Rodgers). Rolę wokalistów pełnią w nim gitarzysta Brian May i perkusista Roger Taylor.
May napisał „No-one But You…” bezpośrednio po śmierci księżnej Diany, ale utwór zadedykowany jest Freddiemu Mercury’emu i wszystkim, którzy zmarli przedwcześnie. W tekście zawarte jest odniesienie do mitu o Ikarze („Oni tylko latają zbyt blisko słońca”), którego sylwetka znajduje się również na okładce singla.
Utwór był pierwotnie przeznaczony na solowy album Maya, Another World, jednak gdy Roger Taylor zapoznał się z demem, zasugerował by nagrać „No-One but You…” jako Queen. Jest to ostatni utwór, przy którego stworzeniu John Deacon współpracował z Mayem i Taylorem.