ORP Krakowiak (1918)

W dzisiejszym świecie ORP Krakowiak (1918) to temat lub osoba, która zyskała duże znaczenie ze względu na jego wpływ na różne obszary społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy chodzi o poziom polityczny, społeczny, gospodarczy czy kulturowy, ORP Krakowiak (1918) przykuł uwagę zarówno ekspertów, jak i obywateli, wywołując wokół niego intensywną debatę. Jego wpływ rozciąga się na cały świat, powodując znaczące zmiany, które wpływają na miliony ludzi na całym świecie. Ponieważ ORP Krakowiak (1918) nadal jest przedmiotem zainteresowań i badań, niezwykle istotne jest szczegółowe przeanalizowanie jego implikacji i konsekwencji, aby lepiej zrozumieć jego dzisiejsze znaczenie. W tym artykule zagłębimy się w zjawisko ORP Krakowiak (1918), badając jego pochodzenie, ewolucję i przyszłe prognozy, aby rzucić światło na jego prawdziwe znaczenie i zakres.

ORP Krakowiak
Ilustracja
ORP "Krakowiak"
Historia
Stocznia

Vulcan-Werke A.G., Szczecin

Położenie stępki

1917

Wodowanie

30 marca 1918

 Kaiserliche Marine
Nazwa

A 64

Wejście do służby

3 sierpnia 1918

 Marynarka Wojenna
Nazwa

ORP Krakowiak

Wejście do służby

17 września 1921

Wycofanie ze służby

27 października 1936

Los okrętu

złomowany

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

standardowa: 330 t
pełna: 381 t

Długość

61,10 m

Szerokość

6,41 m

Zanurzenie

2,21 m

Napęd
2 kotły typu Yarrow o ciśnieniu 18,5 atm, 2 turbiny parowe AEG – Vulkan o łącznej mocy: 6500 KM, 2 trzypłatowe śruby o średnicy 1,70 m
Prędkość

21 w vmaks./15 w vek.

Zasięg

? Mm/przy vek.; ? Mm/przy vmaks.

Uzbrojenie
(1936) 2 działa kalibru 75 mm Schneider wz.97 (2 x I)
2 wyrzutnie torpedowe kalibru 450 mm (1 x II)
2 ckm 'Maxim' wz. 08 kalibru 7,92 mm (2 x I)
Załoga

73 ludzi w tym: 3 oficerów, 70 podoficerów i marynarzy

ORP Krakowiak − polski torpedowiec, były niemiecki A 64, jeden z pierwszych okrętów PMW.

Historia

Okręt został zwodowany 30 marca 1918 roku w niemieckiej stoczni Vulcan-Werke A.G. w Szczecinie, w służbie niemieckiej marynarki cesarskiej był od 8 sierpnia 1918.

W 1919 roku został przyznany Polsce przez Radę Ambasadorów w ramach podziału floty niemieckiej, razem z bliźniaczymi: ORP Podhalanin i ORP Ślązak, zbliżonym ORP Kujawiak i dwoma innymi torpedowcami (ORP Mazur, ORP Kaszub). Po remoncie w Rosyth w Wielkiej Brytanii dotarł do Polski 28 września 1921. 15 października został włączony w skład Dywizjonu Torpedowców. Po próbach odbiorczych, w grudniu 1921 rozpoczął służbę w PMW.

ORP "Krakowiak" od dziobu

Okręty zostały przekazane Polsce bez uzbrojenia i początkowo zostały w polskiej służbie uzbrojone w działka 47 mm. Od 1924 zamontowano na nich francuskie armaty morskie 75 mm i podwójne wyrzutnie torped kal. 450 mm. "Krakowiak" brał udział w wizytach zagranicznych polskich okrętów, m.in. w czerwcu 1923 w Libawie i Rydze, w 1929 w Kopenhadze (po drodze do tego portu okręt miał poważną awarię – łańcuch sterowy spadł z bębna i "Krakowiak" nie słuchał steru przy sztormowej pogodzie).

27 października 1936 ORP "Krakowiak" został wycofany z aktywnej służby i skreślony z listy PMW. Został złomowany prawdopodobnie w 1938.

Dowódcy

Dowódcy okrętu
kmdr. ppor. Antoni Wąsowicz 15 października 1921 – 1923
kmdr. ppor. Borys Mohuczy 1923
kmdr. ppor. Antoni Wąsowicz 1923 – czerwiec 1925
? czerwiec 1925 – 1927
kpt. mar. Henryk Eibel 1927 – maj 1927
? 1927 – 1928
kpt. mar. Aleksander Mohuczy luty 1928 – wrzesień 1928
kmdr ppor. Tadeusz Morgenstern-Podjazd 28 września 1928 – 29 marca 1929
? 1929 – lipiec 1929
kpt. mar. Roman Stankiewicz lipiec 1929 – styczeń 1930
kpt. mar. Stanisław Nahorski luty 1930 – kwiecień 1930
por. mar. Jerzy Kossakowski kwiecień 1930 – 1931
kpt. mar. Anatol Lewicki 1931 – 1932
kmdr ppor. dypl. Marian Majewski 1932 – kwiecień 1933
p.o. por. mar. Zbigniew Przybyszewski 24 kwietnia 1933 – 22 maja 1933
kmdr ppor. dypl. Jerzy Kłossowski maj 1933 – październik 1933
kpt. mar. Romuald Gintowt-Dziewałtowski październik 1933 – lipiec 1934
? lipiec 1934 – wrzesień 1935
kpt. mar. Kazimierz Sulisz wrzesień 1935 – 7 marca 1936
? 1936 – 7 listopada 1936

Dane taktyczno-techniczne

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne

Zobacz też