Osiek Łużycki (gromada)

W tym artykule zbadamy wpływ i znaczenie Osiek Łużycki (gromada) w różnych obszarach współczesnego społeczeństwa. Od momentu powstania Osiek Łużycki (gromada) odegrał fundamentalną rolę w życiu ludzi, wpływając na aspekty kulturowe, społeczne, ekonomiczne i polityczne. W całej historii Osiek Łużycki (gromada) był przedmiotem badań i zainteresowań, wywołując debaty i refleksje na temat jego znaczenia i znaczenia. Poprzez krytyczną analizę będziemy starali się lepiej zrozumieć wpływ Osiek Łużycki (gromada) w różnych sferach, a także jego teraźniejszość i przyszłość w coraz bardziej połączonym i współzależnym świecie.

Osiek Łużycki
gromada
1954–1959
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

wrocławskie

Powiat

zgorzelecki

Data powstania

2 października 1954

Data likwidacji

1 stycznia 1960

Siedziba

Osiek Łużycki

Szczegółowy podział administracyjny (1954)
Liczba sołectw

6

Liczba reprezentantów
Liczba członków GRN (1954)

12

brak współrzędnych

Osiek Łużycki – dawna gromada, czyli najmniejsza jednostka podziału terytorialnego Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej w latach 1954–1972.

Gromady, z gromadzkimi radami narodowymi (GRN) jako organami władzy najniższego stopnia na wsi, funkcjonowały od reformy reorganizującej administrację wiejską przeprowadzonej jesienią 1954 do momentu ich zniesienia z dniem 1 stycznia 1973, tym samym wypierając organizację gminną w latach 1954–1972.

Gromadę Osiek Łużycki z siedzibą GRN w Osieku Łużyckim utworzono – jako jedną z 8759 gromad na obszarze Polski – w powiecie zgorzeleckim w woj. wrocławskim, na mocy uchwały nr 34/54 WRN we Wrocławiu z dnia 2 października 1954. W skład jednostki weszły obszary dotychczasowych gromad Osiek Łużycki, Tylice, Kunów, Koźlice, Koźmin i Łomnica ze zniesionej gminy Jerzmanki w powiecie zgorzeleckim oraz kolonia Granice z dotychczasowej gromady Mała Wieś Dolna ze zniesionej gminy Sulików w powiecie lubańskim w tymże województwie. Dla gromady ustalono 12 członków gromadzkiej rady narodowej.

1 stycznia 1960 gromadę zniesiono, a jej główny obszar (wsie Osiek Łużycki, Koźlice, Koźmin i Łomnica oraz kolonia Granice) włączono do nowo utworzonej gromady Radomierzyce, natomiast wsie Kunów i Tylice włączono do gromady Łagów – w tymże powiecie.

Przypisy

  1. Dz.U. z 1954 r. nr 43, poz. 191
  2. Dz.U. z 1972 r. nr 49, poz. 312
  3. a b Podział administracyjny Polskiej Rzeczypospolitej Ludowej. Warszawa: Urząd Rady Ministrów – Biuro do spraw Prezydiów Rad Narodowych, 1956.
  4. Mała Encyklopedia Powszechna PWN. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1959.
  5. Gromady istniały także po II wojnie światowej jako jednostka pomocnicza gmin.
  6. Uchwała Nr 34/54 Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 2 października 1954 r. w sprawie podziału na nowe gromady powiatu zgorzeleckiego; w ramach Zarządzenia nr 13 Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 20 listopada 1954 r. w sprawie ogłoszenia uchwał Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 2 października 1954 r. dotyczących reformy podziału administracyjnego wsi (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 3 grudnia 1954 r., Nr. 9, Poz. 71)
  7. Uchwała Nr 141/XLI/54 Prezydium Powiatowej Rady Narodowej w Zgorzelcu z dnia 1 października 1954 r. w sprawie ustalenia liczby członków gromadzkich rad narodowych (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 9 października 1954 r., Nr. 8, Poz. 69)
  8. Uchwała Nr 25 Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 20 sierpnia 1959 r. w sprawie zniesienia, utworzenia, zmiany granic oraz przeniesienia siedzib niektórych gromad w województwie wrocławskim (Dziennik Urzędowy Wojewódzkiej Rady Narodowej we Wrocławiu z dnia 30 grudnia 1959 r., Nr. 8, Poz. 34), zatwierdzona uchwałą Rady Ministrów Nr 458/59 z dnia 27 listopada 1959 r. w sprawie zatwierdzenia uchwał Wojewódzkich Rad Narodowych w Białymstoku, Koszalinie, Poznaniu i Wrocławiu w przedmiocie połączenia, zniesienia i utworzenia niektórych gromad