W tym artykule zbadamy wpływ, jaki Paweł Wojtunik wywarł na współczesne społeczeństwo. Od momentu pojawienia się Paweł Wojtunik był tematem zainteresowania zarówno naukowców, jak i ogółu społeczeństwa. Celem tego artykułu jest dogłębna analiza roli, jaką Paweł Wojtunik odegrał w różnych aspektach życia codziennego, a także jego wpływu na kulturę, politykę, ekonomię i inne obszary. Poprzez krytyczne i refleksyjne spojrzenie przyjrzymy się różnym niuansom i perspektywom otaczającym Paweł Wojtunik, aby lepiej zrozumieć jego zakres i znaczenie we współczesnym świecie.
Data i miejsce urodzenia |
26 czerwca 1972 |
---|---|
Szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego | |
Okres | |
Poprzednik | |
Następca |
Ernest Bejda (p.o.) |
Odznaczenia | |
Paweł Wojtunik (ur. 26 czerwca 1972 w Białobrzegach) – polski policjant w stopniu młodszego inspektora. W latach 2009–2015 szef Centralnego Biura Antykorupcyjnego (CBA).
Ukończył studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu w Białymstoku. W 1992 rozpoczął pracę w Policji, cztery lata później został funkcjonariuszem pionu zwalczania przestępczości zorganizowanej Komendy Głównej Policji. Od czasu powstania Centralnego Biura Śledczego związany z tą jednostką, pełniąc w niej różne funkcje kierownicze. Kierował operacją prowadzoną przez funkcjonariuszy CBŚ przy aferze starachowickiej. W 2007 przebywał w Wielkiej Brytanii, odbywał służbę w Scotland Yardzie.
W grudniu 2007 został szefem Centralnego Biura Śledczego. W październiku 2009, po zdymisjonowaniu ówczesnego szefa Centralnego Biura Antykorupcyjnego Mariusza Kamińskiego, najpierw pełnił obowiązki szefa CBA, a 30 grudnia 2009 premier Donald Tusk powołał go na to stanowisko szefa tej instytucji. Ponownie powołany na to stanowisko 31 grudnia 2013.
W maju 2015 Cezary Gmyz z tygodnika „Do Rzeczy” ujawnił nagranie rozmowy minister Elżbiety Bieńkowskiej z Pawłem Wojtunikiem, mającej mieć miejsce w czerwcu 2014 w restauracji „Sowa & Przyjaciele” i być częścią afery podsłuchowej.
24 listopada 2015 Paweł Wojtunik złożył rezygnację z funkcji szefa CBA, dymisja została przyjęta 1 grudnia. W 2016 z ramienia Unii Europejskiej został doradcą premiera Mołdawii. W 2019 był kandydatem Platformy Obywatelskiej do Parlamentu Europejskiego z listy Koalicji Europejskiej.