Pico de Orizaba
W tym artykule omówiony zostanie temat Pico de Orizaba, który stał się istotny w różnych obszarach i kontekstach. Od momentu pojawienia się Pico de Orizaba wzbudził zainteresowanie i ciekawość szerokiego spektrum opinii publicznej ze względu na swój wpływ i pochodzenie. Przez lata Pico de Orizaba wywołał debaty, badania i wiele perspektyw, które przyczyniły się do wzbogacenia wiedzy na ten temat. Dlatego istotne jest dokładne zbadanie różnych aspektów związanych z Pico de Orizaba, a także jego implikacjami i konsekwencjami dla obecnego społeczeństwa. Celem szczegółowej i krytycznej analizy jest przedstawienie kompletnej i aktualnej wizji Pico de Orizaba w celu promowania świadomej i konstruktywnej refleksji na temat tego zjawiska.
 Wulkan Orizaba | |
| Państwo | |
|---|---|
| Położenie | |
| Pasmo | |
| Wysokość |
5636 m n.p.m. |
| Wybitność |
4922 m |
| Pierwsze wejście |
1848 |
Położenie na mapie Veracruz  | |
Położenie na mapie Meksyku  | |
 19°01′N 97°16′W/19,016667 -97,266667
| |
Pico de ⓘOrizaba, Citlaltépetl (w języku nahuatl citlal = gwiazda, a tepētl = góra), (5636 m n.p.m.) – czynny lub drzemiący stratowulkan będący najwyższym szczytem Meksyku. Jest położony w południowej części kraju, 120 km na zachód od miasta Veracruz, na granicy stanów Veracruz i Puebla, w pobliżu miasta Orizaba.
Różne źródła i mapy podają rozbieżne dane dotyczące jego wysokości, od 5510 do 5760 m n.p.m. (Encyklopedia PWN i Earthquake Information Bulletin podają 5700 m n.p.m., zaś Encyklopedia Britannica 5610 m n.p.m.). Trzeci pod względem wysokości szczyt Ameryki Północnej (po Denali (McKinley) i Mount Logan). Zdobyty po raz pierwszy w 1838 lub 1846 r.
Posiada 3 kratery. Istnieją różne informacje dotyczące ostatniego wybuchu: 1687, 1846 lub 1941. Na stokach wulkanu rosną lasy, zaś powyżej 4500 m występują pola firnowe i lodowce.
Przypisy
- ↑ a b Orizaba, Encyklopedia PWN .
- ↑ a b c d Volcano Pico de Orizaba, Encyclopædia Britannica (ang.).
- ↑ a b c Encyklopedia Powszechna PWN. T. 3. M-R. Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe, 1975, s. 397.
- ↑ R.J. Secor, Climbing in the high volcanoes of central Mexico, „Earthquake Information Bulletin”, 16 (3), Northwestern University/US Geological Survey, 1982, s. 136–146 (ang.).
- ↑ Pico de Orizaba. Smithsonian Institution, Global Volcanism Program. . (ang.).