W dzisiejszym artykule zajmiemy się tematem Piotr Müller, zagadnieniem, które wywołało zainteresowanie i debatę w różnych obszarach. Piotr Müller to temat, który nie ogranicza się do jednego celu, ponieważ może obejmować aspekty osobiste, zawodowe, kulturowe, historyczne, społeczne lub polityczne. Jest to temat, który przyciągnął uwagę wielu osób i ważne jest, aby omówić go z różnych perspektyw, aby lepiej zrozumieć jego zakres i wpływ. W tym artykule przeanalizujemy różne aspekty związane z Piotr Müller, badając jego implikacje i możliwe rozwiązania.
Piotr Müller (2022) | |
Pełne imię i nazwisko |
Piotr Józef Müller |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
2 maja 1989 |
Zawód, zajęcie |
polityk, prawnik |
Alma Mater | |
Stanowisko |
wiceminister nauki i szkolnictwa wyższego (2018, 2019), poseł na Sejm VIII, IX i X kadencji (od 2018), sekretarz stanu w KPRM (2019–2023), rzecznik prasowy Rządu RP (2019–2023) |
Partia | |
Strona internetowa |
Piotr Józef Müller (ur. 2 maja 1989 w Słupsku) – polski polityk i prawnik, w 2018 podsekretarz stanu, a w 2019 sekretarz stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, członek Komitetu Stałego Rady Ministrów, poseł na Sejm VIII, IX i X kadencji, w latach 2019–2023 sekretarz stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i rzecznik prasowy rządów Mateusza Morawieckiego, przewodniczący Rady Krajowej Szkoły Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego.
Absolwent II Liceum Ogólnokształcącego im. Adama Mickiewicza w Słupsku. Był laureatem Olimpiady Wiedzy o Unii Europejskiej i Olimpiady Wiedzy o Prawach Człowieka oraz finalistą Olimpiady Wiedzy o Polsce i Świecie Współczesnym i Olimpiady Historycznej. Był stypendystą m.in. Prezesa Rady Ministrów i Ministra Edukacji Narodowej. W 2016 ukończył studia prawnicze na Uniwersytecie Warszawskim, gdzie studiował w ramach Kolegium Międzyobszarowych Indywidualnych Studiów Humanistycznych i Społecznych. W latach 2010–2012 pełnił funkcję przewodniczącego Zarządu Samorządu Studentów Uniwersytetu Warszawskiego. Od 2013 do 2014 był przewodniczącym Parlamentu Studentów Rzeczypospolitej Polskiej. W latach 2010–2014 był członkiem Senatu Uniwersytetu Warszawskiego, gdzie zasiadał w komisji budżetu i finansów oraz komisji prawno-statutowej. Był członkiem Komisji Dyscyplinarnej do spraw nauczycieli akademickich przy Radzie Głównej Nauki i Szkolnictwa Wyższego oraz ekspertem w Polskiej Komisji Akredytacyjnej, a w latach 2013–2014 również członkiem prezydium komisji. W latach 2012–2016 wchodził w skład zarządu Fundacji Uniwersytetu Warszawskiego. W latach 2017–2018 prowadził zajęcia w Instytucie Nauk Politycznych UW.
Został członkiem Prawa i Sprawiedliwości. W 2011 i 2015 bezskutecznie ubiegał się o miejsce w Sejmie RP z listy tego ugrupowania. W 2015 uzyskał 5350 głosów, co stanowiło 1,15% głosów oddanych w okręgu wyborczym nr 26.
Od listopada 2015 do kwietnia 2017 był doradcą wiceprezesa Rady Ministrów Jarosława Gowina, a następnie dyrektorem biura ministra w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Od lutego 2017 należał do zespołu legislacyjnego przygotowującego projekt ustawy reformującej system nauki i szkolnictwa wyższego. 15 stycznia 2018 został podsekretarzem stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego, powierzono mu odpowiedzialność m.in. za koordynację zadań związanych z działem administracji rządowej szkolnictwo wyższe, w tym nadzór nad uczelniami oraz za nadzór nad prowadzeniem prac legislacyjnych. We wrześniu 2018 powołany na przewodniczącego zespołu do spraw wdrażania reformy szkolnictwa wyższego i nauki. Został też członkiem Komitetu Stałego Rady Ministrów oraz Komitetu Społecznego Rady Ministrów.
W grudniu 2018 uzyskał możliwość objęcia mandatu poselskiego po zmarłej Jolancie Szczypińskiej i po rezygnacji złożonej przez Piotra Karczewskiego, na co wyraził zgodę. Ślubowanie poselskie złożył 28 grudnia 2018. 7 stycznia 2019 powołany na funkcję sekretarza stanu w Ministerstwie Nauki i Szkolnictwa Wyższego; został również członkiem dotychczasowych komitetów działających w ramach Rady Ministrów.
W wyborach do Parlamentu Europejskiego w 2019 bezskutecznie ubiegał się o mandat posła do PE w okręgu obejmującym województwo pomorskie, zdobywając 10 573 głosy. 4 czerwca 2019 został powołany przez prezesa Rady Ministrów Mateusza Morawieckiego na stanowiska sekretarza stanu w Kancelarii Prezesa Rady Ministrów i rzecznika prasowego rządu.
W wyborach w tym samym roku z powodzeniem ubiegał się o poselską reelekcję, otrzymując 26 892 głosy. W listopadzie 2019, po powołaniu drugiego rządu dotychczasowego premiera, Mateusz Morawiecki powierzył mu dalsze wykonywanie zadań sekretarza stanu w KPRM oraz rzecznika prasowego rządu. Został stałym członkiem kierowanych przez premiera delegacji rządowych w trakcie wizyt zagranicznych.
W grudniu 2021 powołany na przewodniczącego Rady Krajowej Szkoły Administracji Publicznej im. Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej Lecha Kaczyńskiego.
W wyborach w 2023 ponownie uzyskał mandat poselski, zdobywając 72 813 głosów. W listopadzie tego samego roku został przewodniczącym zarządu wojewódzkiego Prawa i Sprawiedliwości w województwie pomorskim. W grudniu 2023 zakończył pełnienie funkcji w administracji rządowej.
W 2019 i 2020 został zaliczony do grona 50 najbardziej wpływowych polskich prawników poprzedniego roku w rankingu gazety „Dziennik Gazeta Prawna”.
Jest synem Edwarda Müllera. W 2022 zawarł związek małżeński z Marią.