Podhalańska Brygada Obrony Narodowej

W dzisiejszym świecie Podhalańska Brygada Obrony Narodowej to temat, który zyskał duże znaczenie w różnych obszarach społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy chodzi o dziedzinę polityczną, społeczną, kulturową czy technologiczną, Podhalańska Brygada Obrony Narodowej wzbudził duże zainteresowanie i debatę wśród specjalistów i ekspertów. Z biegiem czasu Podhalańska Brygada Obrony Narodowej stał się tematem ciągłej dyskusji, ponieważ jego implikacje i skutki mają znaczący wpływ na nasze codzienne życie. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne wymiary i perspektywy Podhalańska Brygada Obrony Narodowej, aby lepiej zrozumieć jego znaczenie i wpływ na dzisiejsze społeczeństwo.

Podhalańska Brygada Obrony Narodowej
Historia
Państwo

 Polska

Sformowanie

1939

Rozformowanie

1939

Nazwa wyróżniająca

Podhalańska

Dowódcy
Pierwszy

płk Stanisław Poręba-Czuryłło

Działania zbrojne
kampania wrześniowa
Organizacja
Dyslokacja

garnizon Kraków, garnizon Tarnów
(OK V)

Rodzaj sił zbrojnych

Wojsko

Rodzaj wojsk

Obrona Narodowa

Podległość

DOK V
Armii „Kraków”
Armii „Karpaty”

Podhalańska Brygada ON
Obrona Narodowa w 1939

Podhalańska Brygada Obrony Narodowejbrygada Obrony Narodowej Wojska Polskiego II Rzeczypospolitej.

Podhalańska Brygada Obrony Narodowej została sformowana w maju 1939 roku w składzie sześciu batalionów ON typu IV. Dowództwo brygady mieściło się w garnizonie Kraków. W przededniu wojny zostało przeniesione do Tarnowa. Na stanowisko dowódcy brygady został wyznaczony pułkownik Stanisław Poręba-Czuryłło.

Pułkownik Czuryłło miał równocześnie objąć dowództwo karpackiego odcinka osłony (Nowy Sącz i na wschód), ale dwa z jego batalionów («Żywiec» i «Zakopane») z konieczności musiały wyjść ze składu jego brygady i zasilić 1 i 2 Pułk KOP. Na dobitkę, kiedy właśnie pułkownik Czuryłło zaczął obejmować swój odcinek, wyszedł rozkaz o tworzeniu brygad górskich z jednostek KOP i ON. Równocześnie z brygadą pułkownika Gaładyka (maskowaną jako «pododcinek Sucha») powstawał w Karpatach «pododcinek Nowy Sącz» - inna brygada górska - na którego czele postawiono pułkownika Stawarza, dotychczasowego dowódcę 12 pułku 6 dywizji. Ponieważ tym odcinkiem dowodził dotychczas podpułkownik Krajewski, dowódca 1 pułku podhalańskiego w Nowym Sączu (pułk ten także wszedł w skład brygady Stawarza), i on opracowywał plan jego obrony, więc w pewnym momencie odcinek ten miał 3 dowódców. W każdym razie Czuryłło stawał się zupełnie zbędny, mógł troszczyć się tylko o sprawy organizacyjne swojej «brygady». Od samego czytania tych zarządzeń musiała rozboleć głowa, a cóż dopiero mówić o korespondencji w tych sprawach. Na szczęście w połowie lipca nowe zarządzenie ograniczyło nasz pas działania linią Czorsztyn-Tymbark. Na wschód od nas powstawała armia «Karpaty», dowodzona przez generała Fabrycego. Z uczuciem ulgi oddaliśmy mu ten karpacki bałagan Czuryłły.

27 sierpnia 1939 roku wydane zostały rozkazy w sprawie sformowania, w terminie do 15 września, trzech plutonów artylerii ON. Każdy z plutonów miał być uzbrojony w dwie 65 mm armaty górskie wz. 1906.

W kampanii wrześniowej 1939 roku poszczególne bataliony walczyły w składzie 1 Brygady Górskiej (Zakopiański i Żywiecki), 3 Brygady Górskiej (Jasielski) oraz 2 Brygady Górskiej (pozostałe cztery baony).

Organizacja i obsada personalna

Przypisy

  1. Jan Rzepecki, Wspomnienia i przyczynki historyczne, s. 94-95.

Bibliografia

  • Ryszard Dalecki, Armia "Karpaty" w wojnie obronnej 1939 r., Krajowa Agencja Wydawnicza, Rzeszów 1989, wyd. II, ISBN 83-03-02830-8
  • Kazimierz Pindel, Obrona Narodowa 1937-1939, Warszawa: Wydaw. Ministerstwa Obrony Narodowej, 1979, ISBN 83-11-06301-X, OCLC 69279234.
  • Ryszard Rybka, Najlepsza broń. Plan mobilizacyjny "W" i jego ewolucja, Kamil Stepan, Warszawa: Oficyna Wydawnicza "Adiutor", 2010, ISBN 978-83-86100-83-5, OCLC 674626774.
  • Jan Rzepecki: Wspomnienia i przyczynki historyczne. Warszawa: Wydawnictwo Czytelnik, 1983. ISBN 83-07-00871-9.