San Francesco del Deserto

W dzisiejszym artykule porozmawiamy o San Francesco del Deserto, temacie, który niewątpliwie z biegiem czasu wzbudził zainteresowanie wielu osób. Temat ten został poruszony z różnych perspektyw i wywołał szeroką debatę w społeczeństwie. Przez lata San Francesco del Deserto był przedmiotem studiów i badań, co doprowadziło do ważnych odkryć i postępów w tej dziedzinie. W tym artykule zbadamy różne aspekty San Francesco del Deserto i przeanalizujemy jego wpływ na różne obszary życia. Ponadto przeanalizujemy niektóre z najważniejszych aspektów związanych z San Francesco del Deserto, w celu zapewnienia kompleksowej i wzbogacającej wizji na ten temat.

San Francesco del Deserto
Ilustracja
Wyspa widziana od strony Laguny Weneckiej
Kontynent

Europa

Państwo

 Włochy

Akwen

Morze Adriatyckie

Powierzchnia

0,04 km²

Populacja (2001)
• liczba ludności


9

Położenie na mapie Włoch
Mapa konturowa Włoch, u góry znajduje się punkt z opisem „San Francesco del Deserto”
Ziemia45°28′23″N 12°25′02″E/45,473056 12,417222

San Francesco del Deserto (wł. Święty Franciszek na Puszczy) − wyspa Laguny Weneckiej na północy Morza Adriatyckiego, u wybrzeży Wenecji Euganejskiej.

Powierzchnia wyspy to 4 ha. Znajduje się pomiędzy wyspami Sant'Erasmo i Burano. Na wyspie znajduje się konwent franciszkanów. Klasztor ten założył fundator zakonu św. Franciszek z Asyżu.

Historia" class="mw-editsection-visualeditor">edytuj | edytuj kod]

Wyspa była zamieszkana już w okresie rzymskim, na co wskazują odnalezione artefakty. Przed rokiem 1220 wyspa była nazywana przez wenecjan Isola delle Due Vigne, tzn. Wyspa Dwóch Winnic. Na wyspie zatrzymał się w 1220, wracając z Bliskiego Wschodu, św. Franciszek z Asyżu. Docenił wysepkę jako miejsce odosobnione, które mogło służyć za erem franciszkański. Wyspę ofiarował naśladowcom Biedaczyny z Asyżu patrycjusz wenecki Jacopo Michiel (marzec 1223). Bracia mniejsi wybudowali wówczas klasztor.

Minoryci opuścili wyspę w XV w. ze względu na warunki klimatyczne. Austriacy zamienili część zabudowy konwentu na magazyn prochu. W 1858 wyspa została oddana diecezji weneckiej. Diecezja zezwoliła franciszkanom na ponowne otwarcie klasztoru.

Na wyspie znajduje się grób sługi Bożego Bernardyna z Portogruaro.

Przypisy

  1. Storia. www.isola-sanfrancescodeldeserto.it. . . (wł.).

Linki zewnętrzne