W dzisiejszym artykule porozmawiamy o Seweryn Krajewski, temacie, który w ostatnim czasie wzbudził duże zainteresowanie. Seweryn Krajewski to temat, który wzbudził ciekawość wielu osób w różnych obszarach, ponieważ jego wpływ rozciąga się na różne obszary codziennego życia. Od technologii, przez modę, przez kulturę i politykę, Seweryn Krajewski zdołał przyciągnąć uwagę szerokiego spektrum społeczeństwa. W tym artykule zbadamy różne aspekty Seweryn Krajewski, analizując jego wpływ i znaczenie w dzisiejszym świecie. Nie przegap tej fascynującej eksploracji Seweryn Krajewski!
Kompozytor popularnych piosenek rozrywkowych, m.in. „Nie zadzieraj nosa”, „Dzień jeden w roku”, „Takie ładne oczy”, „Anna Maria”, „Gondolierzy znad Wisły”, „Szary kolor twoich oczu”, „Tak bardzo się starałem”, „Dozwolone od lat 18”, „Płoną góry, płoną lasy”, „Ciągle pada”, „Słowo jedyne – ty”, „Niebo z moich stron”, „Remedium”, „Ludzkie gadanie”, „Nie spoczniemy”, „Niech żyje bal”, „Uciekaj moje serce”, „Wielka miłość” i „Chodź, przytul, przebacz”.
Życiorys
Urodził się w Nowej Soli, a dorastał w Sopocie, dokąd przeprowadził się z rodziną w 1949 roku. Jest absolwentem klasy skrzypiec Państwowej Szkoły Muzycznej i Liceum Muzycznego w Gdańsku, do którego uczęszczał od 1961 roku. W okresie szkolnym był gitarzystą i wokalistą w zespołach „Błękitni” oraz „Złote Struny”. Od 1963 współpracował z zespołem „Pięciolinie”, następnie z Czerwono-Czarnymi. W grudniu 1965 został członkiem grupy Czerwone Gitary, w której razem z Jerzym Kosselą i Krzysztofem Klenczonem śpiewali skomponowane głównie przez siebie piosenki. W 1967 za utwory „Co za dziewczyna” i „Stracić kogoś” otrzymał Nagrodę Polskiej Federacji Jazzowej za debiut kompozytorski na 5. KFPP w Opolu. W 1968 otrzymał wyróżnienie za piosenkę „Gondolierzy znad Wisły” na 6. KFPP w Opolu. Równolegle z działalnością zespołu działał solowo, m.in. skomponował muzykę do musicali bigbitowego Według Aleksandra Fredry – »Gwałtu co się dzieje?« – komedia w trzech aktach (1969).
W 2007 roku podczas 44. KFPP w Opolu odbył się koncert pt. Niebo z moich stron poświęcony twórczości Krajewskiego. W 2008 ukazała się płyta Edyty Geppert pt. Nic nie muszę, na której znalazły się kompozycje Krajewskiego w aranżacji Krzysztofa Herdzina. W 2009 roku wydał 2 albumy: nakładem "Wydawnictwa św. Stanisława BM" wydał album pt. Seweryn Krajewski śpiewa wiersze Karola Wojtyły oraz nakładem wydawnictwa Sony Music płytę koncertową pt. Na przekór nowym czasom – live nagraną w duecie z Andrzejem Piasecznym. Drugi z krążków uzyskał status platynowej płyty za wysoką sprzedaż w Polsce. 10 października występem w Kielcach zainaugurował cykl wspólnych koncertów z Piasecznym, tym samym po 13 latach przerwy powracając na estradę. 7 grudnia 2009 wydał wznowienie albumu pt. Jestem.
W latach 1974–2017 był żonaty z Elżbietą Krajewską. Para doczekała się dwóch synów: Sebastiana (ur. 1975) i Maksymiliana (1984–1990), który zginął w wypadku samochodowym. Następnie związał się z Heleną Giersz, wraz z którą osiadł w Clifton, w Stanach Zjednoczonych.
↑W czasach początku zespołu razem z Jerzym Skrzypczykiem występował pod pseudonimami, ponieważ ujawnienie faktu ich występów w tzw. zespole big-bitowym było w owym czasie równoznaczne ze skreśleniem obu z listy uczniów szkoły muzycznej.
↑ abO Sewerynie , Fundacja im. Seweryna Krajewskiego .
↑BernardB.DornowskiBernardB. i inni, „Czerwone Gitary” to właśnie my, TadeuszT.Sosnowski (oprac.), Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, 1992, s. 20, 23, 38, ISBN 83-7066-456-3.
↑ abBernardB.DornowskiBernardB. i inni, „Czerwone Gitary” to właśnie my, TadeuszT.Sosnowski (oprac.), Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, 1992, s. 6–7, ISBN 83-7066-456-3.
↑BernardB.DornowskiBernardB. i inni, „Czerwone Gitary” to właśnie my, TadeuszT.Sosnowski (oprac.), Polska Oficyna Wydawnicza „BGW”, 1992, s. 54–55, ISBN 83-7066-456-3.