Stanisław Barcewicz

W tym artykule szczegółowo zbadamy i przeanalizujemy Stanisław Barcewicz. Od swoich początków po dzisiejsze znaczenie, temat ten stanowi podstawowy aspekt współczesnego społeczeństwa. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zbadamy, jak Stanisław Barcewicz wpłynął na różne dziedziny, od ekonomii po kulturę, politykę i technologię. Podobnie zagłębimy się w implikacje, jakie Stanisław Barcewicz ma na codzienne życie ludzi, a także jego przyszłe prognozy. Poprzez krytyczną i refleksyjną analizę będziemy starali się zrozumieć złożoność i znaczenie Stanisław Barcewicz we współczesnym świecie, oferując kompleksową perspektywę, która zachęca do refleksji i debaty.

Stanislaw Barcewicz
Ilustracja
Stanisław Barcewicz (przed 1905)
Data i miejsce urodzenia

16 kwietnia 1858
Warszawa

Pochodzenie

polskie

Data i miejsce śmierci

29 sierpnia lub 1 września 1929
Warszawa

Instrumenty

skrzypce

Gatunki

muzyka poważna, muzyka klasycystyczna

Zawód

skrzypek, dyrygent, pedagog

Instrument
G.B. Guadagniniego
Odznaczenia
Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski

Stanisław Barcewicz (ur. 16 kwietnia 1858 w Warszawie, zm. 29 sierpnia lub 1 września 1929 tamże) – polski skrzypek, dyrygent i pedagog. Jeden z najwybitniejszych polskich wirtuozów.

Życiorys

Syn Karola, urzędnika poczty i Kassyldy z Szymańskich. Studiował w Instytucie Muzycznym w Warszawie, m.in. u Apolinarego Kątskiego. Następnie w Konserwatorium Moskiewskim, które ukończył w roku 1876 ze złotym medalem – skrzypce u Ferdinanda Lauba i Jana Hřímalego oraz kompozycję pod kierunkiem Piotra Czajkowskiego.

Od 1876 występował w kraju, następnie po roku 1878 niemal w całej Europie (m.in. Paryż, Lipsk, Drezno, Hamburg, Berlin, Londyn, Moskwa, Ryga). Porównywany przez współczesnych mu krytyków do Pablo Sarasatego. Grał na skrzypcach G.B. Guadagniniego.

Od 1886 uczył gry na skrzypcach i altówce w Instytucie Muzycznym w Warszawie. Prowadził również klasę kameralną.

Pierwszy wykonawca dedykowanego mu Koncertu skrzypcowego A-dur op. 8 Mieczysława Karłowicza. Prawykonanie miało miejsce w Berlinie podczas koncertu kompozytorskiego Karłowicza 21 marca 1903, dyrygował sam kompozytor.

  • 1910–1918 był dyrektorem Instytutu Muzycznego w Warszawie
  • 1885 – koncertmistrz Opery Warszawskiej
  • 1886 – dyrygent Opery Warszawskiej

Wykształcił całe pokolenie wybitnych polskich skrzypków, m.in. J. Ozimińskiego, J. Jarzębskiego, M. Karłowicza.

W 1908 lutnik Aleksander Januszek zgłosił na krajową wystawę w Lublinie 10 skrzypiec. Instrumenty te przyniosły ich twórcy złoty medal. Najlepszy instrument podarował Stanisławowi Barcewiczowi. W zamian skrzypek wręczył mu złotą lirę, którą zawsze nosił w klapie.

2 maja 1923 został odznaczony Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Spoczywa na cmentarzu Stare Powązki w Warszawie, pod murem ul. Tatarskiej (kwatera PPRK-1-147,148).

Grób skrzypka Stanisława Barcewicza na Starych Powązkach w Warszawie

Przypisy

Bibliografia

Linki zewnętrzne