Stanisław Pieńkowski (pisarz)

W dzisiejszym świecie Stanisław Pieńkowski (pisarz) to temat/koncepcja/osoba, który zyskał duże znaczenie i zainteresowanie w różnych obszarach społeczeństwa. Niezależnie od tego, czy chodzi o politykę, naukę, sztukę, czy życie codzienne, Stanisław Pieńkowski (pisarz) zaznaczył się przed i po w sposobie, w jaki ludzie postrzegają i podchodzą do różnych aspektów życia. Jej wpływ widać w sposobie rozwoju rozmów, podejściu do pewnych problemów czy sposobie podejmowania decyzji. Stanisław Pieńkowski (pisarz) wywołał kontrowersje, inspiracje, refleksje i działania, stając się kluczowym elementem zrozumienia złożoności dzisiejszego świata. W tym artykule zbadamy wpływ Stanisław Pieńkowski (pisarz) i przeanalizujemy jego wpływ w różnych obszarach, a także możliwe implikacje na przyszłość.

Stanisław Pieńkowski
Data i miejsce urodzenia

11 lutego 1872
Siedlce

Data i miejsce śmierci

18 września 1944
Częstochowa

Zawód, zajęcie

Polski krytyk literacki i teatralny, publicysta, tłumacz, poeta.

Stanisław Pieńkowski (ur. 11 lutego 1872 w Siedlcach, zm. 18 września 1944 w Częstochowie) – krytyk literacki i teatralny, publicysta, tłumacz, poeta.

Uczył się w gimnazjach w Siedlcach i w Warszawie. Za współudział w studenckiej manifestacji tzw. kilińszczyźnie 17 kwietnia 1894 został aresztowany i uwięziony oraz zmuszony do opuszczenia zaboru rosyjskiego. Przeniósł się do Krakowa i podjął współpracę z czasopismem "Życie". Prowadził działalność publicystyczną i literacką, współpracował z pismami "Głos", "Ateneum", "Książki", "Krytyka", "Nasz kraj". Zajmował się krytyką literacką, interesował się malarstwem, architekturą oraz kulturą i filozofią hinduską (przekładał hymny Rigwedy).

W czasie I wojny światowej znalazł się w Kijowie, gdzie współpracował z teatrem "Studyo" Stanisławy Wysockiej. Po wojnie w 1918 powrócił do Warszawy, gdzie jako krytyk teatralny współpracował z prasą endecką m.in. "Gazetą Poranną", "Rzeczą Pospolitą", "Słowem Polskim", "Myślą Narodową", "Gazetą Warszawską".

Był postrachem ludzi teatru i literatury. W swych agresywnych wystąpieniach napastliwie i brutalnie zwalczał eksperymenty w ówczesnej prozie i poezji, najostrzej atakował Skamandrytów. Z wojującego socjalisty w młodości zmienił poglądy na konserwatywne i nacjonalistyczne, szczególnie ostro zwalczał udział Żydów w życiu kulturalnym i gospodarczym Polski, a jego teksty na ten temat mają charakter antysemicki. Cała jego pisarska twórczość rozproszona jest po czasopismach i dziennikach, z którymi stale bądź czasowo współpracował. Jako poeta publikował kilkanaście wierszy w "Życiu" Stanisława Przybyszewskiego.

Przetłumaczył Piosenkę jesienną Paula Verlaine'a, był wraz z żoną jednym z pierwszych w Polsce tłumaczy pism Fryderyka Nietzschego (Tak mówił Zarathustra, 1901). Był autorem trzech oddzielnie wydanych publikacji publicystycznych: W ogniu walki, Zdanie Warszawy, O pochodzie na Wawel, część swoich szkiców i artykułów krytycznych wydał w tomie Maski życia.

Bibliografia

  • Siedlce 1448-1995 pod red. Edwarda Kospath-Pawłowskiego i Teresy Włodarczyk, Siedlce 1996

Linki zewnętrzne