W tym artykule zajmiemy się tematem Stanisław Windakiewicz, tematem, który ostatnio przykuł uwagę wielu osób. Stanisław Windakiewicz to temat, który wywołał debatę i kontrowersje w różnych kręgach i ważne jest szczegółowe zbadanie różnych punktów widzenia na ten temat. Od jego początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Stanisław Windakiewicz to temat, który zasługuje na dokładne i obiektywne zbadanie. W tym artykule przyjrzymy się różnym aspektom Stanisław Windakiewicz i przeanalizujemy jego implikacje w różnych obszarach. Bez wątpienia jest to temat, który nie pozostawia nikogo obojętnym i budzi ogromne zainteresowanie społeczności, dlatego ważne jest, aby poruszyć go całkowicie i wyczerpująco.
Stanisław Windakiewicz podczas prowadzenia wykładu w Collegium Novum Uniwersytetu Jagiellońskiego (1912) | |
Pełne imię i nazwisko |
Stanisław Stefan Windakiewicz |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
24 listopada 1863 |
Data i miejsce śmierci |
9 kwietnia 1943 |
Narodowość |
polska |
Odznaczenia | |
Stanisław Windakiewicz (ur. 24 listopada 1863 w Drohobyczu, zm. 9 kwietnia 1943 w Krakowie) – polski naukowiec, historyk literatury polskiej, znawca dawnego piśmiennictwa polskiego.
Urodził się 24 listopada 1863 w Drohobyczu, w rodzinie Wiktora i Stefanii z Herbstów. Był bratem Mieczysława. W latach 1875–1882 uczęszczał do Gimnazjum św. Anny w Krakowie. Od 1882 studiował na Wydziale Filozoficznym Uniwersytetu Jagiellońskiego (w 1887 obronił doktorat). W 1884 założył Bractwo Akademickie Filaretów w Krakowie. Studia uzupełnił na uniwersytetach w Monachium, Berlinie, Paryżu i Rzymie. Pracował w archiwum watykańskim. Profesor historii literatury polskiej na Uniwersytecie Jagiellońskim (od 1903 profesor nadzwyczajny, od 1911 profesor zwyczajny, od 1938 profesor honorowy). Był członkiem Polskiej Akademii Umiejętności (członek korespondent od 1914, wówczas jeszcze Akademii Umiejętności, członek czynny od 1919) i Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (członek rzeczywisty od 1919, członek zwyczajny od 1929).
Od 24 października 1891 był mężem Heleny z Rogalskich (1868–1956).
Został pochowany na cmentarzu Rakowickim w Krakowie (kwatera BA-zach-po lewej Żakeja).