Sykoraks (księżyc)

Dziś Sykoraks (księżyc) to temat, który zyskał duże znaczenie w różnych sektorach społeczeństwa. Jego wpływ można zaobserwować m.in. w sferze osobistej, ekonomicznej, politycznej, kulturalnej i technologicznej. Sykoraks (księżyc) przykuł uwagę ekspertów i naukowców, a także osób, które chcą lepiej zrozumieć jego wpływ na życie codzienne. Na przestrzeni dziejów Sykoraks (księżyc) doświadczył zmian i przekształceń, które dały początek debatom i refleksji na temat jego znaczenia i zakresu. W tym artykule zbadamy wpływ Sykoraks (księżyc) na współczesne społeczeństwo i przeanalizujemy jego implikacje w różnych obszarach.

Sykoraks
Ilustracja
Zdjęcia ukazujące ruch Sykoraks na tle gwiazd
Planeta

Uran

Odkrywca

Brett Gladman, Philip Nicholson, Joseph Burns i John Kavelaars

Data odkrycia

6 września 1997

Tymczasowe oznaczenie

S/1997 U2

Charakterystyka orbity
Półoś wielka

12 179 400 km

Mimośród

0,5219

Okres obiegu

1 288,38 d

Nachylenie do ekliptyki

159,420°

Długość węzła wstępującego

263,034°

Argument perycentrum

20,103°

Anomalia średnia

266,583°

Własności fizyczne
Średnica równikowa

150 km

Średnia gęstość

1,5 g/cm³

Albedo

0,04

Jasność obserwowana
(z Ziemi)

20,8m

Sykoraks (Uran XVII) – największy nieregularny, zewnętrzny księżyc Urana. Został odkryty 6 września 1997 roku przez Bretta Gladmana, Philipa D. Nicholsona, Josepha A. Burnsa i Johna J. Kavelaarsa przy pomocy 200-calowego teleskopu Hale’a. W tym samym czasie został też odkryty mniejszy księżyc Kaliban. Nazwa Sykoraks pochodzi od imienia matki Kalibana ze sztuki Burza Williama Szekspira.

Charakterystyka

Schemat orbit zewnętrznych, nieregularnych księżyców Urana

Promień orbity Sykoraks wynosi w przybliżeniu 12,2 miliona km, a księżyc ma średnicę ok. 150 km, co czyni go największym księżycem nieregularnym Urana. Oszacowania rozmiarów są oparte na widocznej jasności księżyca i na założeniu, że jego albedo wynosi około 0,04. Sykoraks jest zbudowana najprawdopodobniej z mieszanki skał i lodu, a jej niezwykły czerwony kolor sugeruje, że jest to przechwycony obiekt Pasa Kuipera.

Księżyc porusza się ruchem wstecznym, a jego orbita jest mocno nachylona względem ekliptyki. Podobieństwo składników orbity sugeruje, że Sykoraks wraz z mniejszymi księżycami Setebosem i Prosperem tworzy grupę o przypuszczalnie wspólnym pochodzeniu. Jednak przeczy temu fakt, że księżyce te są szare, w odróżnieniu od czerwonej Sykoraks.

Zobacz też

Przypisy

  1. a b c d e f g Planetary Satellite Mean Orbital Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2013-08-23. . (ang.).
  2. a b c d Planetary Satellite Physical Parameters. Jet Propulsion Laboratory, 2015-02-19. . (ang.).
  3. a b c d Sycorax. Solar System Exploration . NASA. . (ang.).