W dzisiejszym świecie Oberon (księżyc) stał się tematem o wielkim znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum osób. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, znaczenie na polu akademickim, wpływ na świat pracy czy znaczenie w życiu codziennym, Oberon (księżyc) stał się głównym tematem bieżących rozmów i debat. Od swoich początków po ewolucję na przestrzeni czasu, Oberon (księżyc) przyciągał uwagę zarówno ekspertów, jak i nowicjuszy, generując rosnące zainteresowanie lepszym zrozumieniem jego implikacji i roli w dzisiejszym świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Oberon (księżyc), jego znaczenie i wpływ w różnych obszarach, w celu zapewnienia kompleksowej i wzbogacającej wizji na ten temat.
Zdjęcie wykonane przez sondę Voyager 2 | |
Planeta | |
---|---|
Odkrywca | |
Data odkrycia |
11 stycznia 1787 |
Charakterystyka orbity | |
Półoś wielka | |
Mimośród | |
Okres obiegu | |
Nachylenie do płaszczyzny równika planety | |
Długość węzła wstępującego | |
Argument perycentrum | |
Anomalia średnia | |
Własności fizyczne | |
Średnica równikowa |
1522 km |
Powierzchnia |
7,29 × 106 km² |
Objętość |
1,85 × 109 km³ |
Masa |
(3,01 ± 0,07) × 1021 kg |
Średnia gęstość |
1,63 g/cm³ |
Przyspieszenie grawitacyjne na powierzchni |
0,346 m/s² |
Prędkość ucieczki |
0,73 km/s |
Okres obrotu wokół własnej osi |
synchroniczny |
Albedo |
0,23 |
Jasność obserwowana (z Ziemi) |
14,1m |
Temperatura powierzchni |
61 K |
Oberon (Uran IV) – drugi co do wielkości, najbardziej zewnętrzny satelita spośród pięciu głównych księżyców Urana. Został odkryty 11 stycznia 1787 przez Williama Herschela.
Nazwy tego oraz pozostałych czterech największych satelitów Urana zostały zaproponowane przez syna Herschela w 1852 roku jako życzenie Williama Lassella, który rok wcześniej odkrył Ariela oraz Umbriela.
Wszystkie księżyce Urana nazwane są imionami postaci z dzieł Williama Szekspira lub Aleksandra Pope’a. Nazwa Oberon pochodzi od króla elfów, Oberona ze Snu nocy letniej Szekspira.
Jedyne wysokiej jakości zdjęcia Oberona pochodzą z sondy kosmicznej Voyager 2, która sfotografowała księżyc podczas jego przelotu w odległości 470 600 km od księżyca w styczniu 1986 roku. Wykonane zdjęcia pokrywają około 40% powierzchni[potrzebny przypis], przy czym tylko dla ok. 25% powierzchni uzyskano rozdzielczość do 6 km, pozwalającą na sporządzenie mapy geologicznej. Zdjęcia pochodzą z południowej półkuli księżyca, która podczas przelotu była oświetlona przez Słońce.
Oberon jest księżycem lodowym, składa się w około 50% z lodu, w 30% z krzemianów oraz w 20% ze składników węglowo-azotowych wiązanych metanem. Na jego powierzchni znajdują się liczne kratery, które pokryte są nieznanym ciemnym materiałem.
Naukowcy rozpoznają jedynie dwa typy struktur geologicznych Oberona: kratery uderzeniowe oraz wąskie depresje.