Uniwersytet w Belgradzie

W dzisiejszym świecie Uniwersytet w Belgradzie to temat, który przykuł uwagę wielu ludzi na całym świecie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swoje znaczenie w dzisiejszym społeczeństwie, wpływ na życie codzienne czy znaczenie historyczne, Uniwersytet w Belgradzie wzbudza rosnące zainteresowanie w różnych obszarach. W tym artykule szczegółowo zbadamy wszystko, co jest związane z Uniwersytet w Belgradzie, od jego początków po dzisiejsze wpływy. Odkryjemy, jak Uniwersytet w Belgradzie ukształtował sposób, w jaki żyjemy, myślimy i odnosimy się do siebie, a także jego projekcję na przyszłość. Przygotuj się na dogłębną i szczegółową analizę Uniwersytet w Belgradzie i odkryj wszystkie aspekty, które czynią ten temat wartym przestudiowania i refleksji.

Uniwersytet w Belgradzie
Универзитет у Београду
Universitas Singiduniensis
University of Belgrade
Ilustracja
Data założenia

1808

Typ

uniwersytet

Państwo

 Serbia

Adres

Belgrad

Liczba pracowników

7384

Liczba studentów

89 827

Rektor

prof. dr Vladimir Bumbaširević

Członkostwo

EUA, Socrates-Erasmus, DAAD

Położenie na mapie Serbii
Mapa konturowa Serbii, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Uniwersytet w Belgradzie”
Ziemia44°49′06,39″N 20°27′26,72″E/44,818442 20,457422
Strona internetowa
Wydział Filologiczny Uniwersytetu w Belgradzie

Uniwersytet w Belgradzie, Uniwersytet Belgradzki (serb. Универзитет у Београду) – uczelnia w Belgradzie, największy i najważniejszy uniwersytet Republiki Serbii, założony w 1808 roku, jako działająca od tego roku w Belgradzie Szkoła Wielka (serb. Велика школа). Obecnie ma 31 wydziałów i ponad 90 tys. studentów. Jest najbardziej cenioną i dofinansowaną instytucją naukowo-badawczą w Serbii. Prowadzi badania naukowe we wszystkich dziedzinach nauki. Biblioteka Uniwersytecka im. Svetozara Markovicia jest jedyną Carnegie biblioteką w Europie Środkowej i Wschodniej.

Wydziały

  • Wydział Architektury
  • Wydział Bezpieczeństwa
  • Wydział Biologii
  • Wydział Budownictwa
  • Wydział Chemii
  • Wydział Chemii Fizycznej
  • Wydział Edukacji
  • Wydział Ekonomiczny
  • Wydział Elektrotechniki
  • Wydział Farmaceutyczny
  • Wydział Filologiczny
  • Wydział Filozofii
  • Wydział Fizyki
  • Wydział Geografii
  • Wydział Górnictwa i Geologii
  • Wydział Inżynierii Mechanicznej
  • Wydział Inżynierii Ruchu
  • Wydział Leśnictwa
  • Wydział Matematyki
  • Wydział Medyczny
  • Wydział Medycyny Weterynaryjnej
  • Wydział Nauk Organizacyjnych
  • Wydział Pedagogiki Specjalnej i Resocjalizacji
  • Wydział Politologii
  • Wydział Prawa
  • Wydział Rolnictwa
  • Wydział Sportu i Wychowania Fizycznego
  • Wydział Stomatologii
  • Wydział Techniczny (w Borze)
  • Wydział Technologii Hutniczych
  • Wydział Teologii Prawosławnej

Język polski

Studia polonistyczne na Uniwersytecie w Belgradzie rozpoczęty się w 1895, wraz z przybyciem prof. Radovana Košuticia. Jednak już w latach 60. XIX wieku na wykładach slawisty Djury Daničić słuchacze mogli zdobywać podstawową wiedzę z języka polskiego. Po II wojnie światowej język ten wykłada się jako przedmiot główny.

Absolwenci

 Z tym tematem związana jest kategoria: Absolwenci Uniwersytetu Belgradzkiego.
 Z tym tematem związana jest kategoria: Wykładowcy Uniwersytetu Belgradzkiego.

Wśród absolwentów znajdują się prezydenci Serbii Boris Tadić i Ivan Stambolić, pierwszy prezydent Macedonii Kiro Gligorov, pierwszy prezydent Czarnogóry Filip Vujanović, prezydent Słowenii Danilo Türk, serbscy premierzy Zoran Đinđić, Vojislav Koštunica, Mirko Cvetković, Ivica Dačić, przewodniczący Zgromadzenia Ogólnego ONZ Srgjan Kerim i Lazar Mojsov, przywódcy religijni Ireneusz (patriarcha Serbii) i Jan z Szanghaju i San Francisco, serbski minister spraw zagranicznych Vuk Drašković, słoweński ekonomista Mitja Gaspari, serbski polityk Dimitrije Tucović. Studiowali tu znani pisarze: Miloš Crnjanski, Meša Selimović, Desanka Maksimović, Danilo Kiš, Branislav Nušić, Branko Ćopić, David Albahari oraz Abdul Rahman Munif. Jedna z absolwentek, Biserka Rajčić, w czasie obrad II Światowego Kongresu Tłumaczy Literatury Polskiej w Krakowie (w 2009) została laureatką nagrody „Transatlantyk”, przyznawanej najwybitniejszym tłumaczom literatury polskiej.

Zobacz też

Galeria

Przypisy

Linki zewnętrzne