Władimir Atłantow

W dzisiejszym świecie Władimir Atłantow pozostaje tematem o ogromnym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego grona odbiorców. Jego znaczenie przekracza granice i pokolenia, a jego wpływ jest odczuwalny w różnych sferach społeczeństwa. Od momentu powstania do chwili obecnej Władimir Atłantow był przedmiotem debaty, analiz i refleksji, stale generując nowe perspektywy i podejścia do jego znaczenia i wpływu. W tym artykule zbadamy wiele aspektów Władimir Atłantow, badając jego ewolucję w czasie i jego znaczenie we współczesnym kontekście. Poprzez szczegółową analizę i krytyczne spojrzenie będziemy starali się głębiej zagłębić w znaczenie Władimir Atłantow i jego wpływ na nasze życie, oferując kompleksową wizję, która pozwoli nam zrozumieć jego znaczenie w dzisiejszym świecie.

Władimir Atłantow
Влади́мир Андре́евич Атла́нтов
Imię i nazwisko

Władimir Andriejewicz Atłantow

Data i miejsce urodzenia

19 lutego 1939
Leningrad

Typ głosu

tenor

Gatunki

opera

Zawód

śpiewak

Odznaczenia
Ludowy Artysta RFSRR

Władimir Andriejewicz Atłantow, ros. Влади́мир Андре́евич Атла́нтов; (ur. 19 lutego 1939 w Leningradzie) – rosyjski śpiewak operowy, tenor.

Życiorys

Syn śpiewaka operowego. Studiował w Konserwatorium Leningradzkim, studia ukończył w 1963 roku z wyróżnieniem. Na scenie zadebiutował w 1963 roku w leningradzkim Teatrze im. Kirowa. W latach 1963–1965 przebywał na stypendium w szkole operowej przy mediolańskiej La Scali. Od 1967 roku był solistą Teatru Bolszoj w Moskwie. Laureat Międzynarodowego Konkursu Muzycznego im. Piotra Czajkowskiego (1966). Koncertował w Europie, Stanach Zjednoczonych, Kanadzie i Japonii. W 1987 roku wystąpił w londyńskim Covent Garden Theatre w Otellu Giuseppe Verdiego. W 1990 roku kreował rolę Cania w Pajacach Ruggera Leoncavalla w San Francisco Opera.

Zasłynął przede wszystkim jako wykonawca partii tenorowych w rosyjskim repertuarze operowym (Dama pikowa i Eugeniusz Oniegin Czajkowskiego, Kniaź Igor Borodina, Borys Godunow Musorgskiego), występował też jako Alfred w Traviacie Verdiego i Don José w Carmen Bizeta. Dokonał licznych nagrań płytowych dla wytwórni Deutsche Grammophon, RCA, Olympia. Otrzymał tytuł Ludowego Artysty RFSRR (1972).

Przypisy

  1. a b c d e f g h i j Encyklopedia Muzyczna PWM. T. 1. Część biograficzna ab, suplement. Kraków: Polskie Wydawnictwo Muzyczne, 1998, s. 20. ISBN 83-224-0492-1.
  2. a b c d e f g Baker’s Biographical Dictionary of Musicians. T. Volume 1 Aalt–Cone. New York: Schirmer Books, 2001, s. 137–138. ISBN 0-02-865526-5.
  3. a b c d e f g h i The Grove Book of Opera Singers. Oxford: Oxford University Press, 2008, s. 19. ISBN 978-0-19-533765-5.