Władysław Zajewski

Dzisiaj zagłębimy się w fascynujący świat Władysław Zajewski. Niezależnie od tego, czy jesteś miłośnikiem historii, entuzjastą nauki, czy po prostu chcesz wzbogacić swoją wiedzę, ten artykuł z pewnością Cię zaskoczy. Władysław Zajewski przez lata wywierał znaczący wpływ na społeczeństwo i jego wpływ pozostaje aktualny także dzisiaj. Dołącz do nas w tej podróży przez najważniejsze aspekty Władysław Zajewski, odkrywając jego znaczenie, wkład i miejsce we współczesnym świecie. Przygotuj się na odkrycie wszystkiego, czego nie wiedziałeś o Władysław Zajewski!

Władysław Zajewski
Data i miejsce urodzenia

26 lipca 1930
Wilno

Zawód, zajęcie

historyk, poeta

Narodowość

polska

Tytuł naukowy

Profesor

Alma Mater

Uniwersytet Łódzki, Uniwersytet Mikołaja Kopernika

Wydział

Filozoficzno-Historyczny

Władysław Zajewski (ur. 26 lipca 1930 w Wilnie) – polski historyk, profesor w Instytucie Historii PAN, poeta.

Życiorys

Ukończył studia na Wydziale Filozoficzno-Historycznym Uniwersytetu Łódzkiego, doktoryzował się w roku 1961. Habilitację uzyskał na Uniwersytecie Mikołaja Kopernika w 1967, a tytuł prof. zwyczajnego w 1991 w Instytucie Historii PAN, w którym pracował w latach 1963–2000, od 2006 prof. zw. w Ateneum (Gdańsk). Członek Gdańskiego Towarzystwa Naukowego, współredaktor półrocznika „Universitas Gedanensis”, stały współpracownik kwartalnika literacko-kulturalnego Znad Wilii. Autor ponad 650 publikacji drukowanych (książki, artykuły, eseje, recenzje naukowe). Recenzent licznych przewodów doktorskich i habilitacji. Stypendysta naukowy PAN we Francji i Belgii.

Twórczość

Publikacje

Ważniejsze publikacje tego specjalisty wieku XVIII i XIX to:

  • Powstanie Listopadowe 1830–1831. Dzieje wewnętrzne – Militaria – Europa wobec powstania pod red. Władysława Zajewskiego, PWN, Warszawa 1980 (wyd. II 1991), praca wyróżniona nagrodą naukową Sekretarza Naukowego PAN;
  • Trzy powstania narodowe pod redakcją i z udziałem Władysława Zajewskiego, Stefana Kieniewicza i Andrzeja Zahorskiego, wyd. V, Książka i Wiedza, Warszawa 2006;
  • W kręgu Napoleona i rewolucji europejskich, Czytelnik, Warszawa 1984;
  • Europa i świat w epoce Restauracji, Romantyzmu i Rewolucji 1815–1849 z udziałem i pod redakcją naukową W. Zajewskiego, t. I-II, Wiedza Powszechna, Warszawa 1991;
  • Józef Wybicki: konfederat – organizator Legionów – mąż stanu w dobie Napoleona, wyd. IV, Toruń 2003;
  • Powstanie Listopadowe (Polityka – Wojna – Dyplomacja), Marszałek, Toruń 2003;
  • Wolne Miasto Gdańsk pod znakiem Napoleona, Littera, Olsztyn 2005;
  • Polska – Belgia – Europa, Littera, Olsztyn 2007.
  • współautor Historii dyplomacji polskiej X-XX w. pod redakcją G. Labudy i W. Michowicza, Wyd. Sejmowe 2002.

Drukował także w Tygodniku Powszechnym, Znad Wilii i Znaku w latach 1957–1962.

W swoich publikacjach Władysław Zajewski stawiał trudne pytania wobec przeszłości, wykazuje maksimum krytycyzmu w stosunku zarówno do źródeł, jak panujących ustaleń w historiografii, podejmował trud nowej interpretacji, która w jego sumieniu jest najbliższa prawdy.

Poezja

  • Most Przechodni – Wilno – Nowy Świat (Marpress, Gdańsk 2007) – tom poezji autobiograficznej
  • Z Horacym opuściłem miasto moje, Marpress, Gdańsk 2008
  • Morze ciemne jak wino, Wyd. Agni, Pruszcz Gdański 2009
  • W cieniu Horacego, Wyd. Agni, Pruszcz Gdański 2010
  • Chłopiec z Wilna, Wyd. Agni, Pruszcz Gdański 2011
  • Ulica Śniegowa (Wilno), ISBN 978-83-65769-00-8, Pruszcz Gdański 2017
  • Szukam Cichej Ulicy, ISBN 978-83-65769-28-2, Gdańsk 2020

Przypisy

  1. Leonard Drożdżewicz, Profesor Władysław ZAJEWSKI - historyk znad Wilii w poszukiwaniu prawdy, „Znad Wilii”, nr 4 (80), 2019, s. 61-70.
  2. ZNAK, Czy historycy piszą prawdę .

Bibliografia

  • Współcześni uczeni polscy: słownik biograficzny. Tom IV. Warszawa: Wydawnictwo Ośrodek Przetwarzania Informacji, 2002, s. 804.
  • Złota Księga Nauki Polskiej. Naukowcy Zjednoczonej Europy. Gliwice: Helion, 2006, s. 941.
  • ks. dr hab. Z. Kropidłowski: Między Wilnem a Gdańskiem. Życie i twórczość Władysława Zajewskiego. Gdańsk: 2001, s. 7-18.

Linki zewnętrzne