W tym artykule zajmiemy się tematem Wasilij Polenow, który był przedmiotem zainteresowania i debaty w wielu obszarach. Wasilij Polenow przykuł uwagę ekspertów, profesjonalistów i ogółu społeczeństwa ze względu na jego znaczenie i wpływ na różne obszary życia codziennego. Na przestrzeni dziejów Wasilij Polenow odegrał decydującą rolę w ewolucji społeczeństwa, kultury i technologii, znacząco wpływając na sposób, w jaki postrzegamy otaczający nas świat. W kolejnych wierszach szczegółowo zbadamy najważniejsze aspekty Wasilij Polenow, aby zapewnić wszechstronną i wzbogacającą wizję tego bardzo ważnego tematu.
Data i miejsce urodzenia | |
---|---|
Data i miejsce śmierci | |
Narodowość | |
Alma Mater | |
Dziedzina sztuki | |
Strona internetowa |
Wasilij Dmitrijewicz Polenow (ros. Василий Дмитриевич Поленов, ur. 20 maja?/1 czerwca 1844 w Petersburgu, zm. 18 lipca 1927 w majątku Borok koło miasta Tuła) – rosyjski malarz, ukończył Akademię Sztuk Pięknych w Petersburgu. Był wykładowcą w Moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury. Tworzył realistyczne portrety, sceny historyczne, religijne, rodzajowe oraz pejzaże.
Po ukończeniu gimnazjum w Pietrozawodsku rozpoczął studia w Cesarskiej Akademii Sztuk Pięknych w Petersburgu u Pawła Czistiakowa.
W roku 1869 otrzymał złoty medal za obraz „Hiob i jego przyjaciele” (Иов и его друзья), w następnym roku drugi złoty medal za obraz „Chrystus wskrzeszający córkę Jaira” (Христос воскрешает дочь Иаира).
W roku 1872 ukończył równoległe studia na Wydziale Prawa Uniwersytetu Petersburskiego, a następnie wyruszył na wędrówkę po Europie. Odwiedził Wiedeń, Monachium, Wenecję, Florencję i Neapol, zamieszkał na dłużej w Paryżu.
W roku 1876 powrócił do Rosji i wkrótce wyruszył na front wojny rosyjsko-tureckiej jako nadworny malarz cesarza Aleksandra III.
W roku 1884 wyruszył do Turcji, Palestyny, Syrii i Egiptu.
Po powrocie przyłączył się do grupy Pieriedwiżników. Zajmował się również scenografią teatralną.
W latach 1882-1895 wykładał w Moskiewskiej Szkole Malarstwa, Rzeźby i Architektury. Do jego uczniów należeli m.in. Isaak Lewitan i Konstantin Korowin.