Wincenty Myszor

W dzisiejszym świecie Wincenty Myszor to temat, który zyskał ogromne znaczenie ze względu na jego wpływ na różne aspekty codziennego życia. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Wincenty Myszor był przedmiotem badań i debat ekspertów z różnych dziedzin. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane z Wincenty Myszor, od jego ewolucji w czasie po wpływ na kulturę popularną. Ponadto przeanalizujemy rolę, jaką Wincenty Myszor odgrywa w życiu ludzi dzisiaj i jej projekcję na przyszłość.

Wincenty Myszor
Profesor nauk humanistycznych
kapelan Jego Świątobliwości
Ilustracja
Wincenty Myszor (2004)
Kraj działania

Polska

Data i miejsce urodzenia

22 maja 1941
Chełm Śląski

Data i miejsce śmierci

19 lutego 2017
Katowice

Dziekan Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego
Okres sprawowania

2000-2008

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

rzymskokatolicki

Prezbiterat

6 czerwca 1965

Wincenty Wilhelm Myszor (ur. 22 maja 1941 w Chełmie Śląskim, zm. 19 lutego 2017 w Katowicach) – polski duchowny katolicki, prałat, profesor nauk humanistycznych, patrolog, koptolog oraz znawca tekstów gnostyckich.

Życiorys

Po ukończeniu I Liceum Ogólnokształcącego im. Tadeusza Kościuszki w Mysłowicach wstąpił do Wyższego Śląskiego Seminarium Duchownego w Krakowie. 6 czerwca 1965 otrzymał święcenia kapłańskie w katowickiej katedrze Chrystusa Króla z rąk biskupa Herberta Bednorza.

Był członkiem Komitetu Nauk Teologicznych PAN oraz Association Internationale des Etudes Byzantines. Zajmował się historią starożytnego chrześcijaństwa i literaturą starochrześcijańską. W latach 1981-1995 był redaktorem naczelnym Rady Naukowej Śląskich Studiów Historyczno-Teologicznych. W 2000 arcybiskup Damian Zimoń mianował go dziekanem-organizatorem, a w latach 2001-2008 dziekanem Wydziału Teologicznego Uniwersytetu Śląskiego.

Opublikował m.in. polskie przekłady tekstów z Nag Hammadi oraz liczne tłumaczenia tekstów gnostyckich (np. Gnostycyzm w tekstach z Nag Hammadi, Anapausis w teologii chrześcijańskich gnostyków) oraz polski przekład Ewangelii Judasza (Katowice 2006). Książka zawiera pierwszy polski przekład Ewangelii Judasza z oryginału w dwóch wersjach. Tłumaczenie A opatrzone jest naukowym komentarzem w przypisach, z podziałem na strony i wiersze, zgodnie z koptyjskim rękopisem. Tłumaczenie B zawiera wersję na tyle swobodną, na ile pozwala koptyjski oryginał.

Opracował podręcznik do nauki języka koptyjskiego Język koptyjski - kurs podstawowy dialektu saidzkiego (Warszawa 1998), a także wraz z Albertyną Dembską Podręczny słownik koptyjsko-polski i Chrestomatię koptyjską.

W 2003 został odznaczony przez Stolicę Apostolską godnością kapelana Jego Świątobliwości.

W 2006 otrzymał na wniosek Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego nagrodę zespołową Ministra Nauki i Szkolnictwa Wyższego za współautorstwo syntezy Literatura Grecji starożytnej (t. I i II).

21 maja 2009 obchodził 40-lecie swojej pracy naukowej. Z tej okazji na Wydziale Teologicznym Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach odbyła się uroczystość wręczenia księgi jubileuszowej. W 2013 został wyróżniony nagrodą Lux ex Silesia za całokształt kariery naukowej.

Zmarł w Katowicach 19 lutego 2017. 23 lutego 2017 został pochowany na cmentarzu parafialnym w Chełmie Śląskim.

Pośmiertnie został mu przyznany przez Kapitułę Nagrody Stowarzyszenia Wydawców Katolickich FENIKS 2017 za dorobek naukowy, translatorski oraz działalność dydaktyczną.

Jego młodszym bratem jest ks. prof. Jerzy Myszor.

Przypisy

Bibliografia

  • Michał Kozłowski, Wincenty Myszor (22 V 1941-19 II 2017) - badacz antyku chrześcijańskiego, „Nowy Filomata” 21 (2017), nr 1, s. 141-143 .

Linki zewnętrzne