Ze’ew Binjamin Begin

W dzisiejszym artykule zagłębimy się w fascynujący świat Ze’ew Binjamin Begin. Od swoich początków po wpływ na współczesne społeczeństwo, Ze’ew Binjamin Begin był dla wielu tematem zainteresowania i kontrowersji. Przez lata Ze’ew Binjamin Begin ewoluował i dostosowywał się do zmian kulturowych i technologicznych, pozostawiając głęboki ślad w historii. Zbadamy najważniejsze aspekty Ze’ew Binjamin Begin, od jego wpływu na kulturę popularną po implikacje w dziedzinie nauki. Dołącz do nas w tej ekscytującej podróży, aby odkryć wszystko, co jest związane z Ze’ew Binjamin Begin.

Ze’ew Binjamin Begin
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

1 marca 1943
Jerozolima

Minister Nauki
Okres

od 18 czerwca 1996
do 16 stycznia 1997

Przynależność polityczna

Likud

Poprzednik

Szulammit Alloni

Następca

Binjamin Netanjahu

Minister bez teki
w drugim rządzie Beniamina Netanjahu
Okres

od 31 marca 2009
do 18 marca 2013

Przynależność polityczna

Likud

Minister bez teki
Okres

od 14 maja 2015
do 1 czerwca 2015

Przynależność polityczna

Likud

Ze’ew Binjamin (Benny) Begin (hebr. זאב בנימין בגין, ur. 1 marca 1943) – izraelski polityk, minister nauki w latach 1996–1997, potem dwukrotnie minister bez teki, poseł do Knesetu w latach 1988–1999, 2009–2013 i 2015–2019, syn byłego premiera Izraela, Menachema.

Życiorys

Z wykształcenia geolog, po raz pierwszy trafił do Knesetu w 1988 roku z listy partii prawicowej Likud. W 1993 roku startował w wewnętrznych wyborach partyjnych na szefa tego ugrupowania, chcąc zastąpić Icchaka Szamira, ale pokonał go Binjamin Netanjahu. Od 1996 roku był ministrem nauki w rządzie Netanjahu. Zrezygnował w 1997 roku na znak protestu przeciwko porozumieniom z Palestyńczykami dotyczącymi Hebronu.

Utworzył nowe ugrupowanie, wyprowadzając z Likudu najbardziej zdecydowanych zwolenników twardej polityki względem Arabów. Nową partię nazwał Herut – Ruch Narodowy, pragnąc przypomnieć dawne ugrupowanie jego ojca, które weszło w skład Likudu. Wraz z pełnym poparciem byłego premiera, Icchaka Szamira partia Begina utworzyła koalicję z mniejszymi ugrupowaniami prawicowymi – Izraelską Unię Narodową (Ha-Ichud Ha-Leumi), sprzeciwiającą się porozumieniom z Oslo.

W wyborach 1999 roku Unia zdobyła cztery miejsca w Knesecie. Wynik ten był o wiele poniżej oczekiwań Begina, który zrezygnował z przewodnictwa w partii. W ostatniej chwili wycofał się także z kandydowania na urząd premiera i zakończył przygodę z polityką. Na stanowisku szefa ugrupowania zastąpił go Micha’el Kleiner. Begin zajmował się prowadzeniem wykładów dla studentów izraelskich szkół wyższych.

2 listopada 2008 r. powrócił do polityki, wstępując ponownie do Likudu i startując w wyborach parlamentarnych do Knesetu.

Po wyborach w 2009 roku, w wyniku których lider Likudu Binjamin Netanjahu utworzył koalicję rządową, Begin wszedł 31 marca 2009 w skład gabinetu jako minister bez teki.

W kwietniu 2019 utracił miejsce w parlamencie.

Przypisy

Bibliografia