Zygmunt Michałowski (dziennikarz)
W tym artykule będziemy odkrywać fascynujący świat Zygmunt Michałowski (dziennikarz), temat, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od wpływu na społeczeństwo po możliwe przyszłe implikacje, Zygmunt Michałowski (dziennikarz) wywołał debaty, badania i niekończące się sprzeczne opinie. Na tych stronach będziemy zagłębiać się w jego historię, badać różne aspekty i badać jego znaczenie dzisiaj. Niezależnie od tego, czy znasz Zygmunt Michałowski (dziennikarz), czy odkrywasz jego znaczenie po raz pierwszy, ten artykuł zachęca Cię do refleksji nad tematem, który niewątpliwie nadal pozostawia swoje piętno w naszym społeczeństwie.
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Miejsce spoczynku | |
| Rodzice |
Zygmunt, Maria |
| Małżeństwo |
Maria |
| Dzieci |
Aleksander |
| Krewni i powinowaci |
Krzysztof, Maria, Anna |
| Odznaczenia | |
  
| |
Zygmunt Antoni Franciszek Michałowski (ur. 10 marca 1918 w Krakowie, zm. 11 lipca 2010 tamże) – polski dziennikarz, publicysta, komentator. Dyrektor Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w Monachium w latach 1976–1982.
Życiorys
Syn Zygmunta Michałowskiego (1881-1947) i Marii z domu Wodzickiej (1885-1979). Miał troje rodzeństwa: Krzysztofa (benedyktyn, przeor i opat w Tyńcu), Marię (1916-1993, m.in. pracownica „Tygodnika Powszechnego”) i Annę (zamężna Balloux).
Studiował prawo na Uniwersytecie Jagiellońskim w Krakowie (studia przerwane przez wybuch II wojny światowej). Po wejściu do Polski wojsk sowieckich przedostał się w październiku 1939 r. przez Rumunię, Węgry, Grecję i Jugosławię do Francji, korzystając z pomocy udzielanej uchodźcom polskim przez placówki dyplomatyczne RP. Wcielony do stworzonych we Francji Polskich Sił Zbrojnych brał udział w kampanii francuskiej w 1940 r. Po klęsce Francji ewakuowany do Anglii.
Uzyskał urlop z wojska na dokończenie studiów prawniczych. Studiował najpierw na Uniwersytecie St. Andrew w Szkocji, a następnie na Polskim Wydziale Prawa Uniwersytetu w Oxfordzie (tu w 1944 r. uzyskał stopień magistra). Po odbyciu kursu dyplomatyczno-konsularnego w Londynie wstąpił do służby w ministerstwie spraw zagranicznych Rządu na Uchodźstwie. Po wyzwoleniu Belgii, od końca 1944 do 5 lipca 1945 pełnił funkcję attaché poselstwa RP w Brukseli. Był aktywnym działaczem Polskiego Ruchu Wolnościowego „Niepodległość i Demokracja” (NiD), do którego należeli m.in. Jerzy Lerski, Jan Nowak-Jeziorański, Rowmund Piłsudski, czy Piotr Wandycz. W 1947 przystąpił do Zjednoczenia Polskiego Uchodźstwa Wojennego. Był sekretarzem komitetu wykonawczego Zjednoczenia w Brukseli (od 1947 do 1948) i Paryżu (od 1948 do 1950). Następnie wyemigrował do Australii, gdzie od 1950 do 1952 pracował w przemyśle.
W 1954 powrócił do Europy i objął stanowisko korespondenta Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa w Berlinie. Następnie przeniesiony został przez ówczesnego dyrektora Rozgłośni Polskiej RWE Jana Nowaka-Jeziorańskiego do biura RWE w Paryżu, gdzie współpracował m.in. z Maciejem Morawskim.
W 1962 poślubił Marię Louise Annę Douglas von Lagenstein (1921-1963), która zmarła w rok po urodzeniu ich syna, Aleksandra.
Wezwany do centrali RWE w Monachium, był m.in. asystentem dyrektora Rozgłośni Polskiej (od 1 maja 1967) i zastępcą dyrektora (od 1 września 1972). Po odejściu Jana Nowaka-Jeziorańskiego, w latach 1976–1982 z jego rekomendacji objął stanowisko dyrektora Rozgłośni Polskiej RWE.
W 1982 przeszedł na emeryturę. Zamieszkał w Belgii. W ostatnich latach życia wrócił do Krakowa, gdzie mieszkał przy pl. Sikorskiego 3, w dawnym mieszkaniu swojej matki.
Zmarł 11 lipca 2010. Został pochowany w grobowcu rodzinnym na cmentarzu Rakowickim w Krakowie po pogrzebie 16 lipca 2010. Podczas uroczystości przekazano na ręce rodziny Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski, nadany Michałowskiemu postanowieniem z 11 grudnia 2009.
Ordery i odznaczenia
- Krzyż Komandorski z Gwiazdą Orderu Odrodzenia Polski (11 grudnia 2009, za wybitne zasługi w działalności na rzecz wspierania przemian demokratycznych w Polsce, za niesienie pomocy humanitarnej Polakom w czasie stanu wojennego, za działalność społeczną)
- Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski (3 maja 1982)
- Kawaler Honoru i Dewocji Związku Polskich Kawalerów Maltańskich (od 1993)
Przypisy
- ↑ a b Zarząd Cmentarzy Komunalnych w Krakowie. Internetowy lokalizator grobów. Zygmunt Michałowski. rakowice.eu. . .
- ↑ M.P. z 2010 r. nr 29, poz. 390.
- ↑ Komunikat o nadaniu Orderu Odrodzenia Polski. „Dziennik Ustaw Rzeczypospolitej Polskiej”, s. 14, nr 3 z 31 grudnia 1982.
Linki zewnętrzne
- Zygmunt Michałowski na stronach Stowarzyszenia Pracowników, Współpracowników i Przyjaciół Rozgłośni Polskiej Radia Wolna Europa Imienia Jana Nowaka-Jeziorańskiego
- Zygmunt Michałowski (1918-2010) – wspomnienie paryskiego korespondenta Rozgłośni Polskiej RWE Macieja Morawskiego (12.07.2010 r.)
- Pogrzeb Zygmunta Michałowskiego w Krakowie – Blog Macieja Morawskiego, 16 lipca 2010 r.
- Zygmunt Michałowski (1918-2010) – genealogia