Вальдэмар IV Атэрдаг | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
дацк.: Valdemar Atterdag | |||||||
| |||||||
|
|||||||
Папярэднік | бескаралеўе ў Даніі | ||||||
Пераемнік | Олаф Хокансан | ||||||
|
|||||||
Нараджэнне |
1320 |
||||||
Смерць |
24 кастрычніка 1375 |
||||||
Месца пахавання | |||||||
Род | Эстрыдсены | ||||||
Бацька | Крыстафер II | ||||||
Маці | Яўфімія Памеранская | ||||||
Жонка | Ядзвіга Шлезвігская | ||||||
Дзеці | Крыстаф, герцаг Лолана, Інгеборга Дацкая[d] і Маргарыта I Дацкая | ||||||
Веравызнанне | хрысціянства | ||||||
Дзейнасць | манарх | ||||||
Узнагароды | |||||||
Медыяфайлы на Вікісховішчы |
Ва́льдэмар IV Атэрдаг (каля 1320 — 24 кастрычніка 1375) — кароль Даніі ў 1340—75.
Аднавіў каралеўскую ўладу над большай часткай краіны. Пасля паўстання эстаў 1343—45 прадаў Паўночную Эстонію (1346) Лівонскаму ордэну. У вайне з нямецкім гандлёвым саюзам Ганзай 1367—70 за панаванне на Балтыйскім моры пацярпеў паражэнне, заключыў ганебны для Даніі Штральзундскі мір 1370.