Huis te Eerbeek

Huis te Eerbeek is een onderwerp dat in de moderne samenleving grote belangstelling en debat heeft gegenereerd. Jarenlang is Huis te Eerbeek het onderwerp geweest van studie, discussie en controverse op verschillende terreinen, waaronder politiek, wetenschap, cultuur en geschiedenis. De relevantie en impact ervan op het leven van mensen maken het tot een onderwerp van groot belang voor het begrijpen van de wereld van vandaag. Door de jaren heen heeft zich een breed spectrum aan meningen en standpunten over Huis te Eerbeek ontwikkeld, wat heeft bijgedragen aan het verrijken van de kennis en het begrip van dit fenomeen. In dit artikel zullen we enkele van de meest relevante perspectieven en reflecties rond Huis te Eerbeek onderzoeken, met als doel de impact en betekenis ervan in de hedendaagse samenleving te analyseren.

Huis te Eerbeek
Huis te Eerbeek
Locatie Eerbeek (gemeente Brummen)
Algemeen
Stijl neoclassicistisch gepleisterd huis
Eigenaar Geldersch Landschap & Kasteelen
Huidige functie Conferentiecentrum met restaurant en hotelaccommodatie
Gebouwd in 14de eeuw
Gebouwd door heren van Bronckhorst en Borculo
Herbouwd in 1822
Monumentale status Rijksmonument sinds 1971
Monumentnummer 11250
Gebeurtenissen krijgsraad in 1665
Bijzonderheden het park is toegankelijk voor publiek
Website Geldersch Landschap & Kasteelen

Het Huis te Eerbeek is een landhuis met omliggend landgoed in de plaats Eerbeek, in de Nederlandse provincie Gelderland. Het is van oorsprong een havezate uit de hoge middeleeuwen. Dit versterkte stenen huis bestond uit drie vleugels en was omringd door een slotgracht. De heren van Bronckhorst gebruikten het als jachtslot. In 1417 werd het bij de verdeling van de nalatenschap van Gijsbert VI van Bronckhorst toebedeeld aan zijn oudste zoon Willem V van Bronckhorst.

Doordat Joost van Bronckhorst-Borculo in 1553 kinderloos stierf, kwam het landgoed in handen van het huis Limburg Stirum. Deze familie had het landgoed vele jaren in haar bezit. Ook zij gebruikten het als jachtslot. In 1665 werd in het huis een krijgsraad gehouden vanwege de Tweede Engels-Nederlandse Oorlog.

In 1822 werd het gebouw in neoclassicistische stijl geheel opnieuw opgetrokken. Van 1895 tot 1937 waren huis en landgoed eigendom van twee biologen, Max Wilhelm Carl Weber en zijn echtgenote Anna Weber-van Bosse. De laatste legateerde het bezit bij haar dood in 1942 aan Geldersch Landschap & Kasteelen.

Het landhuis werd uiteindelijk onderdeel van een hotelcomplex. Naast het huis staat een koetshuis waar een van de beheerders van het hotel woont. Het Geldersch Landschap beheert het omliggende landgoed.