Kasteel Didam
In het artikel van vandaag gaan we ons verdiepen in de spannende wereld van Kasteel Didam. In de volgende paar regels zullen we alle facetten en aspecten die verband houden met Kasteel Didam grondig onderzoeken, van zijn geschiedenis en oorsprong, via zijn relevantie vandaag, tot zijn mogelijke toekomstige implicaties. Kasteel Didam is een onderwerp van groot belang en relevantie, dat de aandacht heeft getrokken van mensen over de hele wereld. Daarom is het van cruciaal belang om alle aspecten die verband houden met Kasteel Didam volledig te begrijpen, om het belang en de potentiële impact ervan op ons leven te kunnen waarderen.
| Kasteel Didam | ||
|---|---|---|
| Locatie |  Didam,  Gelderland,  Nederland
| |
| Algemeen | ||
| Kasteeltype | Waterburcht | |
| Bouwmateriaal | baksteen, tufsteen en IJzerslakken | |
| Gebouwd in | 11e of 12e eeuw | |
| Gesloopt in | 1606 | |
Het Kasteel Didam (ook wel: Berghvrede, Meurse toren of Berchvrede) was tot begin 1606 een kasteel in de Gelderse buurtschap Oud-Dijk vooral bekend van het Knooppunt Oud-Dijk zuidelijk gelegen van Didam. Het kasteel was een bezit van huis Bergh, de graven van Meurs hebben het circa anderhalf eeuw in leen gehad.
Geschiedenis
Bouw en teloorgang
De bouwdatum van het kasteel ligt volgens archeologen ergens in de 11e of 12e eeuw, het moet nadien zijn uitgebreid. De oudst bekende vermelding van het kasteel is afkomstig uit het jaar 1314 toen het in handen was van de graven van Meurs. Over het uiterlijk en omvang van het kasteel is weinig tot niets bekend. Wel bestaan er enkele twijfelachtige tekeningen van. De uitbreidingen van het kasteel werden in 1503 verwoest na een brand, het hoofdgebouw en de kapel verdwenen een eeuw later. Tot 1605 stond ter plaatse een tufstenen toren die ook wel "Meurse toren" of "Berchvrede" of eenvoudig "Meurs", zoals op een kaart van Christiaan Sgroten, genoemd werd. Tijdens de sloop van de Meurse Toren in 1606 werd een lijk gevonden waarvan men in die tijd dacht dat het Drusus moest zijn. De stenen werden waarschijnlijk hergebruikt voor de bouw van molens in Didam en Zeddam, Huis Bergh en het klooster Sion in Doetinchem. Eind 19e eeuw moet de circa zestien meter brede gracht zijn gedempt.
21ste eeuw
In 2012 en 2013 werd een groot deel van het kasteelterrein blootgelegd. Er werden behalve Middeleeuwse kasteelmuren ook waterputten, grafkelders en restanten van vroegere bewoning uit de Merovingische periode aangetroffen. De meeste restanten van de vroegst bekende nederzetting werden tijdens de bouw van het kasteel en de aanleg van de kasteelgracht vergraven. Daarnaast moeten veel restanten zijn vernietigd toen de Duitsers in 1944 een tankgracht dwars over het kasteelterrein lieten graven. De aanleg van de Randweg Zuid dwars over het kasteelterrein heeft voor een groot deel de archeologische vindplaatsen uit de IJzertijd, Romeinse tijd en Middeleeuwen vernietigd.
Bronnen, noten en/of referenties
|
· 
· 