In dit artikel wordt ingegaan op de kwestie van Kasteel Wayenstein, die de afgelopen jaren aan grote relevantie heeft gewonnen. Door de geschiedenis heen is Kasteel Wayenstein het voorwerp van studie en belangstelling geweest van experts in verschillende disciplines, en is het een bron van debat en reflectie geweest voor de samenleving in het algemeen. Om het belang van Kasteel Wayenstein in de huidige context verder te begrijpen, zullen verschillende perspectieven en benaderingen worden geanalyseerd die ons in staat zullen stellen een alomvattende visie op dit onderwerp te verkrijgen. Op dezelfde manier zullen de implicaties die de studie van Kasteel Wayenstein heeft op verschillende gebieden, zoals onder meer cultuur, politiek en wetenschap, worden onderzocht. Door middel van een uitputtende analyse is het doel om de lezer een brede en bijgewerkte visie op Kasteel Wayenstein te bieden, waarbij nieuwe reflecties en kennis worden geboden die bijdragen aan het verrijken van het begrip van dit fenomeen.
Kasteel Wayenstein | ||
---|---|---|
Wayestein in 1838
| ||
Locatie | Herwijnen (Lingewaal), Nederland | |
Algemeen | ||
Kasteeltype | waterburcht | |
Bouwmateriaal | baksteen | |
Gebouwd in | voor 1312 | |
Gesloopt in | 1865 | |
Monumentnummer | 45558 |
Kasteel Wayenstein of Huis te Herwijnen is een voormalig kasteel in de Nederlandse provincie Gelderland ten noordwesten van Herwijnen in de gemeente West Betuwe.
De grachtaanleg is nog gedeeltelijk aanwezig en de restanten, ten noorden van de N830 en ten westen van de Wadensteinsesteeg, zijn sinds 10 september 1982 beschermd als archeologisch rijksmonument. Het huis Wayenstein of Herwijnen moet niet worden verward met de ridderhofstad Wayenstein te Amerongen in de provincie Utrecht of het Huis Waaienstein in Gelderland.
De oudste vermelding stamt uit 1312, toen Gijsbert van Herwijnen al zijn goederen aan Jan van Arkel verpandde. Het huis heeft een rol gespeeld in de Arkelse Oorlogen en raakte daarbij meerdere malen beschadigd. In 1865 werd het kasteel gesloopt, een deel van de voorburcht werd in 1909 met financiële steun van de provincie nog gerestaureerd. In 1944 blies het Duitse leger de overgebleven waltoren op tijdens de Tweede Wereldoorlog.
Bronnen, noten en/of referenties
|