W dzisiejszym świecie Aleksandr Samarski zyskał niezwykłe znaczenie. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, wpływ na kulturę popularną, czy też znaczenie w dziedzinie nauki, Aleksandr Samarski stał się tematem niekwestionowanego zainteresowania. Na przestrzeni dziejów Aleksandr Samarski był przedmiotem wielu badań, debat i refleksji, co pokazuje jego znaczenie w różnych sferach życia. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Aleksandr Samarski, analizując jego ewolucję w czasie i jego dzisiejszy wpływ. Ponadto zagłębimy się w różnorodne perspektywy istniejące wokół Aleksandr Samarski, aby zaoferować panoramiczną i wzbogacającą wizję tego tematu.
Państwo działania | |
---|---|
Data i miejsce urodzenia |
19 lutego 1919 |
Data i miejsce śmierci | |
profesor nauk fizyczno-matematycznych | |
Specjalność: matematyka stosowana | |
Alma Mater | |
Odznaczenia | |
|
Aleksandr Andriejewicz Samarski (ros. Александр Андреевич Самарский, ur. 19 lutego 1919 w chutorze Swistuny obecnie w obwodzie donieckim, zm. 11 lutego 2008 w Moskwie) – radziecki i rosyjski matematyk.
Urodził się w wielodzietnej rodzinie chłopskiej. Po wczesnej śmierci rodziców był wychowywany przez starszą siostrę. W 1936 ukończył ze złotym medalem szkołę im. Czechowa w Taganrogu, później studiował na Wydziale Fizycznym Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego, od 1939 pracował w seminarium naukowym u Andrieja Tichonowa. W lipcu 1941, po ataku Niemiec na ZSRR, wstąpił ochotniczo do dywizji pospolitego ruszenia, w grudniu 1941 służył jako wywiadowca, przechodząc przez linię frontu. Podczas wykonywania jednego z zadań wywiadowczych wpadł na minę i ledwo uszedł z życiem, później leczył się w szpitalach w Moskwie, Gorkim, Krasnojarsku i Minusińsku. W 1942 z powodu ran został zdemobilizowany, następnie pracował jako nauczyciel w szkole średniej, a w 1945 ukończył studia na uniwersytecie. Później studiował na aspiranturze, a od 1948 pracował jako wykładowca Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego, jednocześnie był czołowym pracownikiem jednego ze specjalnych laboratoriów (kierowanego przez Tichonowa) mającym na celu budowę bomby wodorowej. W 1953 został kierownikiem jednego z działów nowo założonego Instytutu Matematyki Stosowanej Akademii Nauk ZSRR, w 1957 obronił pracę doktorską, w 1959 otrzymał tytuł profesorski, od 1986 do 1998 pracował jako dyrektor Wszechzwiązkowego Centrum Modelowania Matematycznego (od 1990: Instytut Modelowania Matematycznego) Akademii Nauk ZSRR/RAN. Wypromował ponad stu kandydatów nauk i 40 doktorów nauk. 1 lipca 1966 został członkiem korespondentem, a 23 grudnia 1976 członkiem rzeczywistym Akademii Nauk ZSRR. Od 1998 do 2008 był doradcą Prezydium Rosyjskiej Akademii Nauk. Był członkiem zagranicznym Narodowej Akademii Nauk Ukrainy (2000), doktorem honoris causa Uniwersytetu w Tbilisi (1999) i Uniwersytetu Technicznego w Chemnitz (1981).
I inne.