W tym artykule dokładnie omówimy Andrzej Jedynak i wszystkie otaczające go aspekty. Niezależnie od tego, czy mówimy o jego wpływie na społeczeństwo, konsekwencjach dla życia codziennego czy znaczeniu w historii, Andrzej Jedynak to fascynujący temat, który zasługuje na naszą pełną uwagę. Idąc tym tropem, zagłębimy się w jego znaczenie, ewolucję w czasie i różne perspektywy dotyczące Andrzej Jedynak. Dodatkowo sprawdzimy, jak Andrzej Jedynak wpłynął na różne pokolenia i jak nadal jest istotny w stale zmieniającym się świecie. Przygotuj się na wyruszenie w podróż pełną wiedzy i odkryć na temat Andrzej Jedynak.
Data i miejsce urodzenia |
4 lipca 1932 |
---|---|
Ambasador PRL w Austrii | |
Okres |
od 6 października 1978 |
Poprzednik | |
Następca | |
Minister przemysłu maszyn ciężkich i rolniczych | |
Okres |
od 3 kwietnia 1980 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Wiceprezes Rady Ministrów | |
Okres |
od 12 lutego 1981 |
Przynależność polityczna | |
Ambasador PRL w Czechosłowacji | |
Okres |
od 29 listopada 1982 |
Poprzednik | |
Następca | |
Odznaczenia | |
Andrzej Jedynak (ur. 4 lipca 1932 w Rzeszowie) – polski inżynier i polityk. W latach 1981–1982 wicepremier, w latach 1980–1981 minister przemysłu maszyn ciężkich i rolniczych, ambasador w Austrii (1978-80) oraz Czechosłowacji (1982–1988).
Syn Józefa i Janiny. Uzyskał tytuł zawodowy magistra inżyniera mechanika. Od 1952 był związany z przemysłem ciężkim. Pełnił funkcję dyrektora Sanockiej Fabryki Autobusów „Autosan”. W 1952 wstąpił również do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej. W latach siedemdziesiątych dyrektor Zjednoczenia Przemysłu Motoryzacyjnego „Polmo”. W okresie 1976–1978 był podsekretarzem stanu w Ministerstwie Przemysłu Maszynowego. Od kwietnia 1980 do lutego 1981 był ministrem przemysłu maszyn ciężkich i rolniczych w rządzie Edwarda Babiucha, Józefa Pińkowskiego i Wojciecha Jaruzelskiego. Następnie, do 9 października 1982, był wicepremierem.
W latach 1978–1980 był ambasadorem PRL w Wiedniu, a w latach 1982–1988 był ambasadorem w Pradze. Od grudnia 1988 do sierpnia 1989 był wiceprezesem Najwyższej Izby Kontroli. Charge d'affaires w Brazylii (1991-92) oraz w Chile (1996-97).