Stanisław Zięba (ur. 1934)
W dzisiejszym świecie Stanisław Zięba (ur. 1934) stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Od momentu pojawienia się Stanisław Zięba (ur. 1934) przyciąga uwagę zarówno ekspertów, jak i entuzjastów, wywołując ciągłą debatę na temat jego wpływu, implikacji i przyszłości. Od swoich początków do obecnej ewolucji, Stanisław Zięba (ur. 1934) odcisnął swoje piętno na historii i nadal jest tematem ciągłych badań i dyskusji. W tym artykule dokładnie przeanalizujemy wszystkie aspekty związane z Stanisław Zięba (ur. 1934), od jego najbardziej podstawowych aspektów po globalne implikacje.
| Data i miejsce urodzenia |
22 listopada 1934 |
|---|---|
| Minister rolnictwa, leśnictwa i gospodarki żywnościowej | |
| Okres | |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
Stanisław Andrzej Zięba (ur. 22 listopada 1934 w Krakowie) – polski polityk, doktor habilitowany, inżynier rolnik, minister rolnictwa i gospodarki żywnościowej (1983–1985) i minister rolnictwa, leśnictwa i gospodarki żywnościowej (1985–1988).
Życiorys
Syn Kaspra i Marii. W 1955 ukończył Wyższą Szkołę Rolniczą w Krakowie, a następnie w 1964 studia podyplomowe w Szkole Głównej Gospodarstwa Wiejskiego w Warszawie. W 1972 obronił pracę doktorską, a w 1979 habilitował się. W 1976 został absolwentem Wyższej Szkoły Partyjnej w Moskwie.
W latach 1955–1963 pracował jako agrotechnik, zastępca dyrektora cukrowni w Leśmierzu i kolejno zastępca kierownika Wydziału Rolnictwa i Leśnictwa Prezydium Wojewódzkiej Rady Narodowej w Łodzi (1963–1969), i kierownik (1971–1973). Następnie dyrektor Wojewódzkiego Ośrodka Postępu Rolniczego w Bratoszewicach (1969–1971), i wicewojewoda łódzki (1973–1975).
Od 1966 należał do Polskiej Zjednoczonej Partii Robotniczej, był zastępcą członka plenum komitetu wojewódzkiego w Łodzi. W latach 1975–1976 sekretarz ds. rolnych w KW partii w Piotrkowie Trybunalskim, następnie w latach 1976–1981 zastępca kierownika Wydziału Rolnictwa i Gospodarki Żywnościowej Komitetu Centralnego PZPR, a w latach 1981–1983 kierownik wydziału rolnego.
W latach 1983–1985 był ministrem rolnictwa i gospodarki żywnościowej w rządzie Wojciecha Jaruzelskiego, a od 1985 do 1988 był ministrem rolnictwa, leśnictwa i gospodarki żywnościowej w rządzie Zbigniewa Messnera. Do listopada 1988 przewodniczył Polskiemu Komitetu Organizacji Wyżywienia i Rolnictwa Organizacji Narodów Zjednoczonych (FAO).
Był wykładowcą w AlmaMer Szkole Wyższej w Warszawie. Wcześniej wykładał także w Wyższej Szkole Ekonomicznej w Stalowej Woli.
Odznaczony m.in. Krzyżem Komandorskim i Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski. W 1986 roku otrzymał Honorowy Żeton Zasługi "Złom" Polskiego Związku Łowieckiego.
Przypisy
- ↑ Do 12 listopada 1985 jako minister rolnictwa i gospodarki żywnościowej.
- ↑ Wykładowcy Almamer WSE
- ↑ Dr hab. Stanisław Andrzej Zięba, baza „Ludzie nauki” portalu Nauka Polska (OPI) .[martwy link]
- ↑ Kto jest kim w Polsce 1989, Wydawnictwo Interpress, Warszawa 1989, str. 1542
- ↑ Łowiec Polski, 1986, nr 11/12, str. 60
Bibliografia
- Kto jest kim w Polsce. Informator biograficzny. Warszawa: Wydawnictwo Interpress, 1989. ISBN 83-223-2491-X.
- Tadeusz Mołdawa: Ludzie władzy 1944-1991 : władze państwowe i polityczne Polski według stanu na dzień 28 II 1991. Warszawa: PWN, 1991. ISBN 83-01-10386-8.
- Katalog IPN
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu
- kursywa – ministrowie odwołani przed końcem istnienia rządu