Enzo Moavero Milanesi

W dzisiejszym świecie Enzo Moavero Milanesi stał się tematem o dużym znaczeniu i zainteresowaniu szerokiego spektrum społeczeństwa. Zarówno zawodowo, jak i osobiście, Enzo Moavero Milanesi pozostawił głęboki ślad w naszym życiu i sposobie, w jaki współdziałamy z otaczającym nas światem. Od wpływu na gospodarkę po wpływ na kulturę popularną, Enzo Moavero Milanesi pozostaje gorącym tematem, który nadal wywołuje debatę i refleksję na całym świecie. W tym artykule zbadamy różne aspekty Enzo Moavero Milanesi i jego znaczenie w naszym obecnym społeczeństwie, zapewniając kompleksowy obraz jego znaczenia i implikacji na przyszłość.

Enzo Moavero Milanesi
Ilustracja
Data i miejsce urodzenia

17 sierpnia 1954
Rzym

Minister spraw zagranicznych Włoch
Okres

od 1 czerwca 2018
do 5 września 2019

Poprzednik

Angelino Alfano

Następca

Luigi Di Maio

Przewodniczący OBWE
Okres

od 1 czerwca 2018
do 31 grudnia 2018

Poprzednik

Angelino Alfano

Następca

Miroslav Lajčák

Minister ds. europejskich Włoch
Okres

od 16 listopada 2011
do 22 lutego 2014

Przynależność polityczna

Wybór Obywatelski

Poprzednik

Anna Maria Bernini

Odznaczenia
Order Zasługi Republiki Włoskiej I Klasy z Wielkim Łańcuchem

Enzo Moavero Milanesi (ur. 17 sierpnia 1954 w Rzymie) – włoski prawnik, wykładowca akademicki, urzędnik europejski, od 2011 do 2014 minister ds. europejskich w rządach Mario Montiego i Enrica Letty, w latach 2018–2019 minister spraw zagranicznych w gabinecie Giuseppe Contego.

Życiorys

Z wykształcenia prawnik. W 1977 ukończył studia na Uniwersytecie Rzymskim – La Sapienza, trzy lata później zdał państwowy egzamin prawniczy, uzyskując uprawnienia zawodowe. W 1982 został absolwentem Kolegium Europejskiego w Brugii. Pracę zawodową zaczynał w 1978 jako urzędnik w państwowym urzędzie kontroli finansowej. Od 1979 do 1983 praktykował w Rzymie w firmie prawniczej. W 1983 został urzędnikiem w Komisji Europejskiej. Był m.in. wiceszefem i szefem gabinetu komisarza Filippa Pandolfiego. W 1993 podjął pracę w biurze włoskiego premiera, kierując w nim sekretariatem ds. wspólnotowych. Rok później powrócił do Komisji Europejskiej, był szefem gabinetu komisarza Mario Montiego, urzędnikiem w administracji KE i zastępcą jej sekretarza generalnego. Od 2006 orzekał w Sądzie Pierwszej Instancji jako przedstawiciel Włoch. W 1991 zaczął prowadzić jednocześnie działalność dydaktyczną jako wykładowca prawa wspólnotowego na włoskich uniwersytetach. Jest autorem publikacji naukowych z zakresu prawa Unii Europejskiej, m.in. prawa antymonopolowego.

16 listopada 2011 objął stanowisko ministra ds. europejskich w rządzie, na czele którego stanął Mario Monti, zastępując Annę Marię Bernini. W 2013 przyłączył się do Wyboru Obywatelskiego, kandydował bez powodzenia do Senatu. Pozostał na dotychczasowym stanowisku ministerialnym również w zaprzysiężonym 28 kwietnia 2013 gabinecie Enrica Letty. Funkcję ministra pełnił do 22 lutego 2014.

1 czerwca 2018 objął urząd ministra spraw zagranicznych i współpracy międzynarodowej w utworzonym przez Ruch Pięciu Gwiazd i Ligę Północną gabinecie Giuseppe Contego. Zakończył urzędowanie wraz z całym gabinetem we wrześniu 2019. Od 1 czerwca do 31 grudnia 2018 sprawował funkcję przewodniczącego OBWE.

Odznaczenia

Przypisy

  1. Skład rządu Mario Montiego na stronie Rządu Republiki Włoskiej. . (wł.).
  2. Il governo Letta: Saccomanni all'Economia, Alfano agli Interni e Bonino agli Esteri. il Sole 24 Ore.com, 27 kwietnia 2013. . (wł.).
  3. I Ministri del Governo Conte. governo.it, 1 czerwca 2018. . (wł.).
  4. Enzo Moavero Milanesi. osce.org. . (ang.).
  5. a b Moavero Milanesi Prof.Avv. Enzo. quirinale.it. . (wł.).
  6. Commendatore Ordine al Merito della Repubblica Italiana. quirinale.it, 26 kwietnia 2000. . (wł.).

Bibliografia