Eustachy Stanisław Kotowicz
W dzisiejszym świecie Eustachy Stanisław Kotowicz to temat, który zyskał ogromne znaczenie i przykuł uwagę ludzi w każdym wieku i każdej kulturze. Niezależnie od tego, czy ze względu na swój wpływ na społeczeństwo, czy na życie codzienne, Eustachy Stanisław Kotowicz stał się punktem zainteresowania dla tych, którzy chcą lepiej zrozumieć otaczający ich świat. W miarę zagłębiania się w ten artykuł przyjrzymy się różnym aspektom Eustachy Stanisław Kotowicz i omówimy jego znaczenie w różnych obszarach. Od jego historycznego znaczenia po dzisiejszy wpływ, Eustachy Stanisław Kotowicz nadal jest tematem dyskusji i debat, który zasługuje na naszą uwagę i refleksję.
| Biskup smoleński | ||
| ||
| Data i miejsce urodzenia | ||
|---|---|---|
| Data śmierci | ||
| Biskup smoleński | ||
| Okres sprawowania |
od 1688 do 1704 | |
| Wyznanie | ||
| Kościół | ||
| Prezbiterat | ||
| Nominacja biskupia | ||
| Sakra biskupia |
brak danych | |
| Konsekrator | |
|---|---|
| Współkonsekratorzy |
Eustachy Stanisław Kazimierz Kotowicz herbu Korczak (ur. w listopadzie 1637 roku w Odelsku – zm. w 1704 roku) – biskup smoleński od 1688, referendarz wielki litewski, członek konfederacji olkienickiej 1700 roku.
Życiorys
Brat Aleksandra, syn Jana - stolnika orszańskiego i podstarościego grodzieńskiego. 26 czerwca 1661 przyjął święcenia kapłańskie, a 30 września tego roku został kanonikiem wileńskim. W 1673 lub 1674 otrzymał referendarstwo wielkie litewskie. W 1681 otrzymał prepozyturę kaplicy św. Kazimierza w katedrze wileńskiej. W 1682 mianowany scholastykiem wileńskim, a w 1688 biskupem smoleńskim.
Był bardzo dobrym znawcą zagadnień prawnych, prowadząc sprawy sądowe m.in. w Poswolu. Charakteryzował się talentem oratorskim, co sprawiło, że powierzano mu prestiżowe przemówienia (np. w 1688 na przywitanie króla Jana III Sobieskiego w Wilnie). W latach 1677-1679 przebywał w Rzymie, gdzie rozstrzygał spór kanoników wileńskich z nominatem Mikołajem Stefanem Pacem. Podejmował się także inicjatyw artystycznych i budowlanych, np. odnowienia katedry w Wilnie, czy remontu kanału zamkowego tamże. Zaprojektował także nowy ołtarz główny do katedry wileńskiej (zniszczony następnie podczas Potopu). Wspierał finansowo sanktuaria maryjne na Litwie, zwłaszcza kościół farny w Trokach. Zgromadził prawdopodobnie bardzo znaczącą kolekcję dzieł sztuki, m.in. wiele rzeźb snycerza wileńskiego - Krystiana Matyszkiewicza.
Po ujawnieniu ateizmu Kazimierza Łyszczyńskiego domagał się dla niego kary śmierci.
Pochowany w katedrze Św. Stanisława i Św. Władysława w Wilnie.
Przypisy
- ↑ a b Hierarchia Catholica medii et recentioris aevi, t. V, Patavii 1952, s. 359. (łac.)
- ↑ s. Józef Szujski, Dzieje Polski, t. IV, Lwów 1866, s. 174.
- ↑ Bishop Eustachy Stanisław Kotowicz [Catholic-Hierarchy] , www.catholic-hierarchy.org (ang.).
- ↑ Wiesław Mercik, Bez płaszcza z gronostajów. Kraków 1988, s.80.
- ↑ Krzysztof Rafał Prokop, Nekropolie biskupie w nowożytnej Rzeczypospolitej (XVI–XVIII w.), Kraków-Warszawa 2020, s. 144.
Bibliografia
- Tadeusz Wasilewski, Eustachy Kotowicz, w: Polski Słownik Biograficzny, 1968-1969 t. XIV s. 482
- Ryszard Mączyński, Eustachy Kotowicz - biskup i artysta, w: Mówią Wieki, nr 7/1985, ss.6-10
- Wiesław Mercik: Bez płaszcza z gronostajów. Kościół a państwo i prawa człowieka. Kraków: KAW, 1988, s. tak. ISBN 83-03-02361-6.