Generał porucznik

W dzisiejszym świecie Generał porucznik to temat, który przyciągnął uwagę wielu osób z różnych dziedzin. Od polityki po naukę, poprzez rozrywkę i technologię, Generał porucznik stał się punktem dyskusji i debaty w społeczeństwie. Temat ten, wywierając wpływ na codzienne życie ludzi, wywołał rosnące zainteresowanie zrozumieniem jego długoterminowych implikacji i konsekwencji. W tym artykule zbadamy różne aspekty związane z Generał porucznik, od jego pochodzenia po wpływ na kulturę popularną, aby zapewnić kompleksowy przegląd tego fascynującego tematu.

Generał lejtnant w 1775

Generał porucznik lub generał lejtnant (dawniej: generał-lejtnant, ros. генерал-поручик albo генерал-лейтенант) – wysoki stopień wojskowy w wielu armiach, w tym w Armii Radzieckiej i w Wehrmachcie, odpowiednik generała dywizji lub generała broni w Wojsku Polskim. Używany był też w wojsku I Rzeczypospolitej i Armii Wielkopolskiej, a także w Wojsku Polskim II Rzeczypospolitej do 1922 roku.

W Siłach Zbrojnych Stanów Zjednoczonych funkcjonuje stopień oficerski generała porucznika (ang. lieutenant general), którego polskim odpowiednikiem jest generał broni (3 gwiazdki, kod NATO: OF-8).

W niemieckich siłach zbrojnych jego nazwa brzmi Generalleutnant. Stopień Generalleutnanta obowiązywał w niektórych rodzajach sił zbrojnych III Rzeszy. Współcześnie stosowany jest w Bundeswehrze.

W wojsku I Rzeczypospolitej generał lejtnant dowodził dywizją. Do pomocy miał generała majora komenderującego jazdą dywizji lub piechotą dywizji. Rangę generała lejtnanta miał także pisarz polny koronny.

 Z tym tematem związana jest kategoria: Generałowie lejtnanci I Rzeczypospolitej.

Zobacz też

Przypisy

  1. Władimir Bieszanow, Pogrom Pancerny 1941. Wyd. Bellona, Warszawa 2009; ISBN 978-83-11-11530-9.
  2. Samuel M. Witcham, Wojska lądowe. Ordre de Bataille. Wyd. Bellona, Warszawa 2009; ISBN 978-83-11-11596-5
  3. Łukasz Dziamski, Szkic o najwyższych stopniach wojskowych
  4. Generalleutnant. Słownik internetowy ling.pl. .
  5. Dienstgrade in der Bundeswehr. bundeswehr.de. .
  6. a b Machynia, Rakutis i Srzednicki 1999 ↓, s. 3.

Bibliografia

  • Mariusz Machynia, Valdas Rakutis, Czesław Srzednicki: Oficerowie wojska Wielkiego Księstwa Litewskiego. Sztab, kawaleria, artyleria, wojska inżynieryjne i piechota. Kraków: Księgarnia Akademicka. Wydawnictwo Naukowe, 1999. ISBN 83-7188-239-4.