Gromady Ludu Polskiego

Motyw Gromady Ludu Polskiego to taki, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od dziesięcioleci Gromady Ludu Polskiego jest przedmiotem debaty, dyskusji i analiz w różnych sektorach społeczeństwa. Jego wpływ był odczuwalny w polityce, gospodarce, kulturze i życiu codziennym. W tym artykule zbadamy różne aspekty Gromady Ludu Polskiego, od jego pochodzenia i ewolucji po dzisiejszy wpływ. Dzięki podejściu multidyscyplinarnemu zagłębimy się w różne perspektywy istniejące w Gromady Ludu Polskiego i w jaki sposób ukształtowały one nasze rozumienie i postrzeganie tego zjawiska.

Gromady Ludu Polskiego, właśc. Lud Polski – emigracyjna rewolucyjno-demokratyczna organizacja polska działająca w Anglii oraz Wyspach Normandzkich w latach 1835–1846, założona przez chłopów, byłych żołnierzy Powstania Listopadowego. Lud Polski uformował się z dwóch sekcji Towarzystwa Demokratycznego Polskiego, liczących paruset członków, które występując z TDP utworzyły 30 października 1835 r. radykalnie demokratyczne Gromady Grudziąż i Humań oraz autonomiczną gromadę Praga. Nazwy te nawiązywały do uwięzienia przez władze pruskie w Grudziądzu weteranów Powstania Listopadowego, rzezi humańskiej i rzezi Pragi. Za początek działalności uważany jest manifest Gromady Grudziąż z 30 października 1835 roku skierowany do TDP, z którego się wyłamała.

Przyczyną wyłamania był odmienny stosunek do kwestii własności. Ludzie ci potępiali zarówno własność feudalną „posiadanie z prawa rodu” tj. dziedziczenia, jak i własność kapitalistyczną: „używanie owoców pracy cudzej, czyli eksploatacje i próżniactwo”. Członkowie Ludu Polskiego nie chcieli zadowolić się hasłem uwłaszczenia włościan, wysuwanym przez TDP. Zmierzali do tego, by w przyszłej wyzwolonej Polsce oprzeć życie na zasadach wspólności posiadania, zniesienia wszelkich, nie tylko stanowych, ale i majątkowych przywilejów.

Członkowie organizacji głosili socjalistyczne poglądy społeczno-polityczne, łączone z hasłami religijno-mistycznymi. Żądali przejęcia przez lud całej ziemi i środków produkcji, zniesienia własności i przywilejów, wprowadzenia wspólnoty majątkowej, odrzucali propagowane przez TDP uwłaszczenie chłopów. Chcieli wyzwolenia Polski poprzez walkę zbrojną ludu. Widzieli Polskę w przedrozbiorowych granicach.

Najważniejsi działacze to:

Działalność:

  • akcje samopomocowe dla emigrantów,
  • współpraca z europejskim ruchem rewolucyjnym.

Lud Polski blisko współpracował z angielskimi rewolucjonistami (czartystami). Istniał do 1846, ale po 1840 podupadł; zaostrzyły się wówczas spory wewnętrzne, narastały tendencje religijno-mistyczne.

Część członków powróciła do TDP. Z inicjatywy innych w 1856 r. powstała tajna Gromada Rewolucyjna Londyn.

 Zobacz też kategorię: Członkowie Gromad Ludu Polskiego.

Przypisy

  1. Žáček 1977 ↓, s. 22–23.
  2. a b Lud Polski, Józef Czyżewski (red.), Słownik historii Polski, wyd. VI, Warszawa: Wydawnictwo „Wiedza Powszechna”, 1973, s. 230.
  3. Tadeusz Daniszewski, Przed powstaniem ruchu robotniczego na ziemiach polskich. Walka wyzwoleńcza narodu polskiego po utracie niepodległości., Barbara Kluge (red.), Historia polskiego ruchu robotniczego 1864-1964, t. 1, Warszawa: Książka i Wiedza, 1967, s. 13.

Bibliografia

  • Václav Žáček: František A. Zach: Život a činnost čes. vlastence, pol. emigranta, slov. dobrovolníka a srbského generála. Praga: Melantrich, 1977, seria: Odkazy pokrokových osobností naší minulosti.

Linki zewnętrzne