Ingrida Šimonytė
W następnym artykule bliżej przyjrzymy się Ingrida Šimonytė, tematowi, który przykuł uwagę milionów ludzi na całym świecie. Od początków po wpływ na współczesne społeczeństwo, Ingrida Šimonytė był przez lata przedmiotem debaty i fascynacji. Poprzez dogłębną analizę i szeroko zakrojone badania zbadamy różne aspekty Ingrida Šimonytė i jego wpływ w różnych obszarach, od polityki po kulturę popularną. Mając na celu przedstawienie kompleksowego i wnikliwego spojrzenia, ten artykuł stara się rzucić światło na Ingrida Šimonytė i jego znaczenie we współczesnym świecie.
| |
| Data i miejsce urodzenia |
15 listopada 1974 |
|---|---|
| Premier Litwy | |
| Okres |
od 11 grudnia 2020 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Minister finansów Litwy | |
| Okres |
od 7 lipca 2009 |
| Przynależność polityczna | |
| Poprzednik | |
| Następca | |
| |
| Odznaczenia | |
| |
Ingrida Šimonytė (ur. 15 listopada 1974 w Wilnie) – litewska ekonomistka, urzędnik państwowy i polityk, minister finansów od 2009 do 2012, wiceprezes Banku Litwy (2013–2016), posłanka na Sejm Republiki Litewskiej, od 2020 premier Litwy.
Życiorys
Rodzina i wykształcenie
W 1992 została absolwentką szkoły średniej nr 7 w wileńskiej dzielnicy Żyrmuny. W 1996 ukończyła studia licencjackie w zakresie administracji biznesu i zarządzania, a dwa lata później studia magisterskie w zakresie finansów na wydziale ekonomii Uniwersytetu Wileńskiego.
Deklaruje znajomość języków angielskiego, polskiego i rosyjskiego. W jednym z wywiadów wskazała, że w domu dziadków mówiono w języku polskim, a jej babka była nauczycielką w jednej z polskich szkół w Wilnie.
Działalność zawodowa i publiczna do 2016
W 1997 została pracownikiem Ministerstwa Finansów, gdzie pełniła kolejno funkcje: starszego ekonomisty w wydziale podatków departamentu polityki fiskalnej (1997–1998), naczelnika wydziału podatków pośrednich w departamencie podatków (1998–2001), dyrektora departamentu podatków (2002–2004) oraz sekretarza tego resortu (2004–2009). 7 lipca 2009 objęła funkcję ministra finansów w rządzie Andriusa Kubiliusa. Urzędowała do końca funkcjonowania tego gabinetu, tj. do 13 grudnia 2012. W lipcu 2013 została powołana na stanowisko pierwszego wiceprezesa zarządu Banku Litwy, które sprawowała do 2016. W latach 2013–2016 była wykładowczynią na wydziale matematyki i informatyki oraz na wydziale stosunków międzynarodowych i nauk politycznych Uniwersytetu Wileńskiego. W latach 2014–2016 pełniła funkcję przewodniczącej Rady Uniwersytetu Wileńskiego.
Działalność polityczna
W 2015 podjęła współpracę polityczną ze Związkiem Ojczyzny (TS-LKD). W wyborach w następnym roku z ramienia tego ugrupowania uzyskała mandat posłanki na Sejm w okręgu jednomandatowym.
We wrześniu 2018 ogłosiła, że zamierza wziąć udział w prawyborach partii mających wyłonić kandydata TS-LKD w wyborach prezydenckich. W listopadzie tegoż roku wygrała partyjne prawybory, uzyskując 79% głosów i pokonując tym samym Vygaudasa Ušackasa. W pierwszej turze głosowania z 12 maja 2019 otrzymała 31,3% głosów ważnych, zajmując pierwsze miejsce i przechodząc do drugiej tury z Gitanasem Nausėdą (30,9% głosów). W drugiej turze głosowania z 26 maja otrzymała 32,9% głosów ważnych, przegrywając tym samym wybory.
W wyborach w 2020 otwierała listę wyborczą konserwatystów do Sejmu. Mandat uzyskała w pierwszej turze głosowania, wygrywając w okręgu większościowym (uzyskała 61,2% głosów). Już w trakcie kampanii była prezentowana jako kandydatka TS-LKD na premiera. Związek Ojczyzny wygrał wówczas wybory, uzyskując 50 mandatów w 141-osobowym Sejmie. Wkrótce po zakończeniu drugiej tury wyborów TS-LKD oraz dwie partie liberalne (Ruch Liberalny Republiki Litewskiej i Partia Wolności) zadeklarowały podjęcie rozmów koalicyjnych celem utworzenia nowego rządu z Ingridą Šimonytė jako premierem.
19 listopada 2020 prezydent Gitanas Nausėda przedstawił Sejmowi Ingridę Šimonytė jako kandydatkę na premiera. Litewski parlament, większością 62 głosów, zatwierdził jej kandydaturę 24 listopada. Następnego dnia prezydent powołał ją na to stanowisko, wyznaczając 15 dni na sformowanie rządu. 4 grudnia Gitanas Nausėda ostatecznie zaaprobował zaproponowanych kandydatów na ministrów, a Ingrida Šimonytė upubliczniła program jej gabinetu. Rząd Ingridy Šimonytė rozpoczął funkcjonowanie 11 grudnia po zatwierdzeniu jego programu przez parlament oraz po zaprzysiężeniu członków gabinetu.
Odznaczenia
- Krzyż Oficerski Orderu Witolda Wielkiego (2015)
Przypisy
- ↑ Tomasz Otocki: Ingrida Šimonytė: musimy się zdecydować, czy jesteśmy Szwecją czy USA. przegladbaltycki.pl, 28 października 2018. .
- ↑ Antoni Radczenko: Ingrida Šimonytė: W domu moich dziadków mówiono po polsku. kurierwilenski.lt, 22 października 2020. .
- ↑ I. Šimonytė suka į politiką. delfi.lt, 4 listopada 2015. . (lit.).
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2016. . (lit.).
- ↑ Dominik Wilczewski: Litewscy konserwatyści zdecydowali: Ingrida Šimonytė powalczy o prezydenturę. przegladbaltycki.pl, 5 listopada 2018. .
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2019. . (lit.).
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2019. . (lit.).
- ↑ Główna Komisja Wyborcza – Wybory 2020. . (lit.).
- ↑ Dominik Wilczewski: Wybory na Litwie: będzie centroprawicowy rząd. przegladbaltycki.pl, 26 października 2020. .
- ↑ Michał Konarski: Wybory na Litwie. Zmiana premiera, Polacy tuż pod progiem. polityka.pl, 12 października 2020. .
- ↑ Konservatoriai ir liberalų partijos paskelbė bendrą deklaraciją, Vyriausybės vadove skelbia matantys Šimonytę. lrt.lt, 26 października 2020. . (lit.).
- ↑ Lietuvos Respublikos Prezidento Gitano Nausėdos kalba, teikiant Ministro Pirmininko kandidatūrą Seime. lrp.lt, 19 listopada 2020. . (lit.).
- ↑ Sejm zatwierdził kandydaturę Ingridy Šimonytė na stanowisko premiera. wilnoteka.lt, 24 listopada 2020. .
- ↑ Dekretas dėl Ingridos Šimonytės skyrimo Lietuvos Respublikos ministre pirmininke. lrp.lt, 25 listopada 2020. . (lit.).
- ↑ Zatwierdzono skład nowego rządu. tvp.pl, 4 grudnia 2020. .
- ↑ Lietuva turi naują Vyriausybę – Seimas pritarė programai, prisiekė ministrai. lrt.lt, 11 grudnia 2020. . (lit.).
- ↑ Dėl Lietuvos Respublikos ir užsienio valstybių piliečių apdovanojimo Lietuvos valstybės ordinais ir medaliais Vasario 16-osios – Lietuvos valstybės atkūrimo dienos proga. lrs.lt, 16 lutego 2015. . (lit.).
Bibliografia
- Ingrida Šimonytė. finmin.lt. . (lit.).
- Ingrida Šimonytė. lb.lt. . (lit.).
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
| W dniu powstania |
|
|---|---|
| Późniejsi członkowie rządu |
|
