W dzisiejszym świecie Język bunak stał się szeroko dyskutowanym i badanym tematem, generującym ciągłe dyskusje i analizy. Od swoich początków po wpływ na dzisiejsze społeczeństwo, Język bunak przyciąga uwagę zarówno badaczy, ekspertów, jak i entuzjastów. Dzięki bogatej i złożonej historii Język bunak ewoluował w czasie, wpływając na różne obszary codziennego życia. W tym artykule szczegółowo zbadamy różne aspekty związane z Język bunak, od jego początków po wpływ na dzisiejszy świat, zapewniając kompleksowy i szczegółowy pogląd na ten ekscytujący temat.
Obszar |
wyspa Timor (Timor Wschodni, Indonezja) | ||
---|---|---|---|
Liczba mówiących | |||
Pismo/alfabet | |||
Klasyfikacja genetyczna | |||
| |||
Status oficjalny | |||
Ethnologue | 6a żywy↗ | ||
Kody języka | |||
ISO 639-3 | bfn | ||
IETF | bfn | ||
Glottolog | buna1278 | ||
Ethnologue | bfn | ||
BPS | 0121 1 | ||
Występowanie | |||
Rozprzestrzenienie języka bunak w Timorze Wschodnim | |||
W Wikipedii | |||
| |||
Ta strona zawiera symbole fonetyczne MAF. Bez właściwego wsparcia renderowania wyświetlane mogą być puste prostokąty lub inne symbole zamiast znaków Unikodu. |
Język bunak (a. buna, buna’, bunake, bunaq), także: gae’, marae – język papuaski używany przez lud Bunak, zamieszkujący wyspę Timor (kabupaten Belu w Timorze Zachodnim oraz dystrykty Cova-Lima i Bobonaro w Timorze Wschodnim). Według danych z 2010 roku posługuje się nim 76 tys. osób (55 tys. w Timorze Wschodnim, 21 tys. w Indonezji).
Należy do rodziny transnowogwinejskiej, a konkretniej do grupy timor-alor-pantar, nie jest zatem spokrewniony z językiem tetum (tetun) ani indonezyjskim. Nie dzieli bliskich związków z innymi językami. Tworzy samodzielną gałąź języków timor-alor-pantar. Występują silne wpływy języków austronezyjskich.
Samodzielny rozwój wraz z wpływami obcymi doprowadził do zatarcia śladów jego pokrewieństwa z pozostałymi papuaskimi językami Timoru (makasai, makalero i fataluku).
Ludność Bunak żyje w rozproszeniu wśród różnych społeczności językowych. Wyróżnia się dialekty: południowo-zachodni, lamaknen, północno-wschodni, ainaro, manufahi. W użyciu są również języki tetum i indonezyjski. Marae to nazwa nadana przez lud Tetum.
Sporządzono opis jego gramatyki . Jest zapisywany alfabetem łacińskim. Materiały drukowane w języku bunak, podobnie jak w przypadku wielu innych języków Timoru Wschodniego, wydawane są rzadko.